ZWARTE NACHTSCHADE # 1


Deze vond ik ook gisteravond, amper een meter verwijderd van de Wilde Reseda uit het vorige bericht.

De Zwarte Nachtschade is 1 van de vele vertegenwoordigers van de Nachtschadeachtigen qua familie.

Andere autochtone vertegenwoordigers zijn o.a. het iets kleinere Bitterzoet, maar ook de grotere Wolfskers en de Doornappel, welke laatste 2 dan weer wel van een ander Nachtschade geslachten zijn.

Doornappel heb ik lang geleden wel eens in het wild gevonden. Een plant die enorm groot kan worden, wel tot 2 meter en die ook grote witte kelkvormige bloemen heeft en grote stekelige eivormige zaaddozen krijgt. Die is intussen vrij zeldzaam. De andere, de Wolfskers, heb ik alleen ooit in een heemkundige kruidentuin gezien en is nog veel zeldzamer. Vrijwel alle Nachtschadeachtigen zijn giftig, en Doornappel en Wolfskers werden vroeger als hallucinerende planten gebruikt in drankjes en zalfjes door heksen en sjamanen.

Veel bekendere Nachtschadeachtigen zijn ook voedingsgewassen en niet alle delen van hun planten zijn giftig. Vertegenwoordigers daarvan zijn Tomaten, Paprika's, Pepers (de Rode en Groene, dus ik bedoel niet de specerijen die Witte en Zwarte Peper heten) maar ook de Aardappel (waarvan de kleine zwarte besjes overigens wel giftig zijn).

De Zwarte Nachtschade is de meest voorkomende autochtone Nachtschade maar hiervoor geld weer dat biologen er over twisten of het een echt soort is danwel een ondersoort.

Als soort: Solanum Nigrum.
Als ondersoort: Solanum Nigrum subspecies Nigrum.

Het andere ondersoort daarvan is de Beklierde nachtschade en die heet in dat taxonomische systeem dan Solanum nigrum subspecies Schultesii.

N.B. Het gele bloemetje links van het midden op de foto is van een ander plantensoort.

WILDE RESEDA


Een broertje van de Wouw van eerder deze week. Veel kleiner, hier iets van 30 centimeter hoog en hij kan nog wel 2 x zo hoog worden.

Hetzelfde geslacht en familie als die Wouw, de Reseda's.

Wilde Reseda = Reseda Lutea.

Ik trof em gisteravond aan langs een parkeerterein op de driesprong van de straten Boschveldweg, Boschdijkstraat en Veemarktweg.

Vroeger lag daar een benzinestation dat enkele jaren geleden afgebroken is en waar het terrein toen ook vrij diep is uitgegraven. Daarna is het jarenlang een echt ruderaal rotsige en verwaarloosd terreintje was. Zeer recentelijk een is het een parkeerterrein geworden voor bezoekers van een groot uitgaancentrum voor jongeren aan de Buitendijk.

KLEIN GLASKRUID Deel 2:

Closeup solitair exemplaar

Hier een enkel (solitair) exemplaar waarbij de bloemetjes in hun kransen beter te zien zijn.

KLEIN GLASKRUID Deel 1:

een heel groepje planten


Nog een typisch op muren groeiend plantje. Dat is ook terug te vinden in zowel de Engelse naam: "Pellitory-of-the-wall", als in de Duitse: "Mauer-Glaskraut".

Klein Glaskruid = Parietaria Judaica (of Parietaria Diffusa).

Het is een vaste plant uit de Brandnetel familie. De bloemen groeien net als bij de Kleine Brandnetel in kransen.

Noemenwaardig is dat ie vrij zeldzaam is, al kan je er hier op de vestingsmuren 100en exemplaren van vinden. Door die zeldzaamheid (in algemene zin) is het in Nederland een wettelijk beschermde soort.

MUURLEEUWENBEK Deel 2:

Closeup solitair exemplaar


Hierbij zo'n plantje van wat dichterbij. De bloemetjes zijn zeer lichtroze, bijna wit.

MUURLEEUWENBEK Deel 1:

gehele plant met uitlopers

Een poosje geleden al noemde ik het boek "De groene vestingsmuren van 's-Hertogenbosch, Korstmossen onder de loep" van Jan Maassen & Henk Vennix. (ISBN 9789086800827).

Er staan heel veel macro-foto's in van Korstmossen maar de boektitel dekt niet helemaal de lading want ook de historie van de vestingswerken van rond 1600 worden er in beschreven.

En OOK een aantal zaadplanten en spoorplanten. Van dat laatste o.a. diverse Varensoorten die op muren groeien en de Muurvaren heb ik al eerder getoond en die groeit ook op muurtjes elders en is vrij algemeen. De veel zeldzamer Steenbreekvaren groeit aan de overkant van dezelfde Haven, maar die staan op een dermate lastige plek dat ik flink wat toeren zou moeten uithalen om em te fotograferen.

In het boek worden ook 2 zaadplanten vernoemd die typisch op dit soort muren groeit en dit is er 1 van en bij deze wordt daar zelfs in de Nederlandse naam naar verwezen, de Muurleeuwenbek. Hij heeft de neiging om te kruipen met lange stelen en groeit het liefst op vochtige muren en in de schaduw.

De blaadjes zijn amper een centimeter groot en dan kan je zelf wel inschatten hoe piepklein die bloemtjes zijn.

Hier in de stad zie je em op veel meer plekken hoor, niet alleen maar op die vestingsmuren; hij groeit sinds kort ook pal van mijn deur tussen de richels van de stoeptegels.

Van origine komt het plantensoort uit gebergten zoals de zuidelijke Alpen en de Apennijnen en bergen in de Balkan. Hij is ooit als sierplantje gekweekt en daarna in heel Europa vewilderd.

Muurleeuwenbek = Cymbalaria Muralis (of Linaria Cymbalaria)
Familie der Helmkruidachtigen.

WILDE MARJOLEIN Deel 3:

op kademuur van Brede Haven


Hier nogmaals dezelfde Marjolein exemparen op dezelfde locatie maar nu gefotografeerd vanaf straat niveau.

Op de achtergrond is zelfs de genoemde steiger, het water en een stukje van een boot te zien.

Al eerder toonde ik planten van deze locatie. 3 berichten met als datum 12 juni. Deze foto's en die van vanavond zijn gemaakt op 18 juni.

WILDE MARJOLEIN Deel 2:

op kademuur van Brede Haven


Ik toonde gisteren al de Wilde Marjolein in het Westerpark en ik noemde toen al het feit dat ik em een poosje terug ook al vond op de kademuur van de Brede Haven in 's-Hertogenbosch.

Omdat ik het toch wel bijzonder vind em juist daar aan te treffen wil ik dat graag toch ook nog even tonen (bewijzen) middels 2 foto's.

Deze foto is gemaakt vanaf de steiger waaraan de plezierjachtjes liggen aangemeerd en met een telelens. Die steiger ligt, schat ik zo, zo'n 4 a 5 meter onder straat niveau.