maandag 27 augustus 2007


LIEVEHEERSBEESTJE 2


Nog een exotische Lieveheersbeestje. Het aantal stippen op de rug is onduidelijk maar opvallend zijn de witte vlekken aan de kop (de ogen ?).

LIEVEHEERSBEESTJE 1


In een eerder bericht (18 juli) over de fauna in mijn tuin schreef ik in een anecdote over een zwoele zomeravond in begin juni (was achteraf denk ik eind mei) dat ik met een vriend in de tuin zat en we belaagd werden door allerei soorten Lieveheersbeestjes. Dat was alleen op die ene avond en de dag erop nog een paar en daarna heb ik er geen enkele meer gezien.

Ik heb toendertijd zelf niet eens geprobeerd er foto's van te maken omdat mijn cameraatje dat niet aan zou kunnen. Die vriend die een betere camera heeft had dat wel gedaan. Ik was dat alweer vergeten maar tijdens een bezoekje aan hem kreeg ik ze onder ogen en toestemming voor gebruik op deze blog. Ik plaats de 2 foto's in 2 berichten. Beide Lieveheersbeestjes zijn "exoten", d.w.z.van origine niet inheems.

Iedereen kent wel de gewone Lieveheersbeestjes; rood met zwarte stippen en zwarte met rode stippen. De laatste jaren duiken er steeds meer, vaak uit Azie afkomstige soorten op. Veelal zijn het net als de inheemse rovers die o.a. luizen eten maar er is minstens 1 uitheems soort dat inheemse soorten Lieveheersbeestjes eet. Helaas is op geen van beide foto's te zien hoeveel stippen deze 2 soorten hebben. Die op de foto bij dit bericht zou er een kunnen zijn met 14, 15 of 16 stippen. Bij de andere foto is het helemaal gokken, dus soortnamen durf ik niet te noemen. Op www.stippen.nl staan veel soorten omschreven.

Deze en de andere foto zijn dus van die vriend die al eerder op berichten in de blog reactie schreef onder het initiaal "J".

zondag 26 augustus 2007


ZIJN HET WEL STOOFPEREN ?

De peren die ik gisteren geplukt had had ik vandaag (met enige trots) cadeau gedaan aan mensen die wel van het oudhollandse gerecht van gestoofde stoofperen houden en meteen werd gezegd dat ze er als erg mooie, grote en gezonde peren uitzagen. In afgelopen jaren heb ik wel vaker wat van de peren weggegeven en steeds beweert dat het stoofperen waren maar ze nooit zelf gegeten (ik ben zelf geen echte perenliefhebber, ongeacht stoof- danwel handperen). Bij eerdere keren dat ik ze weggaf heb ik nooit commentaar gehad, maar vanmiddag dus wel (en terecht !). Ze werden meteen geschild en van klokhuis ontdaan en er werd me een kwart peer aangeboden om te proeven en er werd bijgezegd: "dit zijn echt geen stoofperen hoor, dit zijn overheerlijke gewone peren van een ouwerwets ras". Ikke proeven en verdomd het is nog waar ook ! Beetje blamage wel voor mij omdat ik altijd beweerd het dat het stoofperen waren en als kind lustte ik geen gestoofde stoofperen maar de rauwe stoofperen lustte ik des te beter. Waarschijnlijk heb ik dus in afgelopen jaren de peren geplukt en wel eens oppervlakkig geproefd lang voordat ze rijp waren en dan zijn ze nog keihard en nog niet echt zoet en daardoor voor stoofperen aangezien.

zaterdag 25 augustus 2007


DE STOOFPEREN ZIJN RIJP


Ik was al een paar dagen niet meer achter in mijn tuin geweest en zag zojuist (in de vooravond) dat er al volop peren van de boom zijn gevallen. Als ze gevallen zijn kan je ze wel vergeten want dan beginnen ze binnen de kortste keren te rotten, vaak als gevolg van beschadigingen bij de val op de grond. Of vogels gaan er aan pikken (al zie ik dat nooit want die plek is vanuit de keuken amper te zien). Ook is de begroeiing rondom de boom dermate weelderig dat je de planten opzij moet duwen wil je de afgevallen peren zien liggen.

Op bovenstaande dubbele foto is te zien hoe ze er dan bij liggen: [links] pas afgevallen & [rechts] eentje die er al 1 of 2 dagen ligt en al begint te rotten omdat ie op een op de grond liggende tak is gevallen. NB. op de foto zie je ook wat bladeren van de begroeiing er om heen. Vagelijk de Grote Brandnetel, de grootste bladeren zijn die van de Valse Wingerd die alweer een poging had gedaan in de stam en takken van de boom te klimmen. Op de linkerfoto met de donkergroene kleine blaadjes de Maagdenpalm en op de rechterfoto de kleine blaadjes van een vetplantje van het geslacht Saxifraga.

Het rijpingproces van de peren is ineens wel heel snel gegaan want een week geleden voelde ik nog aan de peren of ze als losjes kwamen te zitten en dat was toen nog niet het geval. Als je ze beet pakt voel je het meteen, je hoeft er niet eens aan te trekken, ze laten dan meteen los. Voor hetzelfde geld zouden ze enkele uren of een dag later op de grond vallen, en zoals gezegd ben je dan te laat. Ik heb er zojuist 6 geplukt en ze zijn best groot en qua gewicht varieeren ze van 200 - 300 gram. Het vervelende is dat er nog veel meer aanhangen die al rijp zijn maar waar je vanaf de grond niet bij kunt. In de komende dagen zal ik er eens een keukentrapje bij plaatsen en dan kan de echte oogst en het uitdelen beginnen :)

Tot slot nog een weetje over dit stoofperen ras (de Gieser Wildeman), ze kunnen zichzelf bevruchten / bestuiven, vandaar misschien het succes van dit ras ?

DIT PLEKJE IS GERESERVEERD

VOOR DE 4E FOTO VAN DE PAD

De padden in Schagen laten zich al een week niet zien of laten zich in ieder geval niet vangen. We willen graag nog een 4e foto plaatsen om de kleur ogen te tonen en er nog een laatste keer over schrijven. Ook wil ik er een blokje van 4 aaneengesloten berichten van maken dus hierbij is er alvast een plekkje gereserveerd.

zaterdag 18 augustus 2007


3E FOTO VAN DE PAD: DE BUIK


Zoals door An al aangekondigd hier een foto van een pad uit Schagen, ze schreef er ook over:

"Ben net even naar buiten gelopen om te kijken of ik nog een padje kon bespeuren, en jawel, ik hoefde alleen maar de groene klikobak weg te rollen en daar zat er al eentje. Hij zat aardig te wurmen om van me af te komen, ging natuurlijk niet even netjes op z’n rug liggen voor een goeie foto. Ze zijn niet zo schuw dat ze meteen wegspringen als ze een mens zien en je kan ze makkelijk pakken, maar te lang in handen vond ook deze niet zo leuk, want ook deze vond het nodig om te plassen…maar goed, je moet er wat voor over hebben en je ziet toch wel aardig hoe het buikje van het beestje is."

Ik begin toch te vermoeden dat er steeds meer in de richting wijst dat we hier te maken hebben met de Gewone Pad (Bufo bufo) alhoewel het me een raadsel blijft waarom ze zo gitwart zijn. Is er dan toch sprake van een Chameleon-achtig kleur effect ? Ik kan er online niks over vinden. Ook op de diverse websites over amfibieen etc. kan ik slechts belabberde foto's vinden. Er zijn in Nederland intussen maar 6 paddensoorten bekend, en 3 daarvan zijn het zeker niet, nl. de Groene Pad, Gele Vuurbuikpad en de Rugstreeppad.

donderdag 16 augustus 2007


2E FOTO VAN DEZELFDE PAD


Ik krijg het nog steeds niet voor elkaar 2 foto's in 1 bericht te plaatsen (ik zal wel iets verkeerd doen) dus hier nog een tweede foto waarop de rudimentaire staart nog beter te zien is.

WELK PADDENSOORT IS DIT ?

Dit is een van de vele padden uit de tuin in Schagen. Een nog net geen volwassen exemplaar wat goed te zien is aan het rudimentaire bobbeltje aan zijn achterzijde, een overbijfsel van het "kikkervisje" stadium oftewel de staart die ze in dat stadium hadden.

Padden leggen, net als kikkers, hun eitjes in water en van eierdril tot aan volwassen dieren doorgaan ze een soortgelijke metamorfose.

Waar we nog niet achter zijn is het soort pad. Gezien de doffe en erg zwarte kleur is dat voor ons nog een mysterie. Het is geen Chameleon achtige verkleuring als gevolg van een angst reactie omdat ie op de hand werd genomen. Alle padden in die tuin in Schagen hebben dezelfde kleur. Het lijkt mij persoonlijke geen Gewone Pad (Bufo bufo) en er zijn wel enkele zwartachtige Paddensoorten in Nederland, maar die komen alleen in Limburg voor en zijn bovendien erg zeldzaam. Determinatie is nog moeilijk omdat deze foto's de buik van de pad niet tonen. Kleur en tekeningen van de buik helpt zeker bij het bepalen van de soort. Zodra er weer een "gevangen" wordt plaatst deze blog er een foto van. Deze en volgende foto's van de padden uiteraard van de persoon uit Schagen.

Wie weet helpt ook een beschrijving van de biotoop ?

Hierover schreef mijn nicht:

"De padden zitten altijd in donkere hoekjes, achter een heleboel opgeslagen rotzooi, niet onder struiken of zo dus, maar manden, gaas, ballen, zakken, een kist, potten enz. Dat staat dan weer onder een afdakje."

VRAAG / VERZOEK:
Als iemand weet welk paddensoort dit is, of er meer over kan vertellen, laat het ons weten s.v.p.

GRAAG VIA "reacties" ONDERAAN HET BERICHT


UITBREIDING VAN DE BLOG

Al eerder heb ik de blog qua onderwerp verbreed. Van eigen achtertuin naar alle zelf geobserveerde dingen die met de natuur in mijn eigen omgeving te maken hebben.

Nu een dubbele verbreding bestaande uit:

- Mijn eigen kennis en herinnering qua natuur is ook "mijn directe omgeving" dus in de toekomst ga ik ook over dingen van andere plekken in Nederand en andere tijden schrijven, zonder daarbij in nostalgie en sentimentiteit te vervallen.

- Door het erg specifieke karakter van de blog kwamen er ook weinig reacties en ik kreeg van een aantal bekenden wel emails en foto's van eigen observaties van die personen die eigenlijk erg mooie aanvullingen op de blog zouden zijn. Vandaar ik dat ik in de toekomst ook van een van deze personen foto's en teksten ga plaatsen. Het gaat hierbij om mijn nicht uit Schagen, Noord-Holland met een tuin ter grootte van mijn eigen tuin en gelegen achter een 18 jaar oud rijtjeshuis. Bovendien heeft deze persoon meer met fauna en ik meer met flora. Een mooie "complementaire" aanvulling dus.

Wie beweerde ook alweer dat blogs altijd egocentrische solo-projecten van weirdo's zijn ?


Ik blijf gewoon zelf beheerder van deze blog, schrijf ook het meerendeel van de teksten en maak ook de foto's zelf. Indien het in de toekomst gaat om teksten en foto's van de nicht uit Schagen zal ik dat er expliciet bij vermelden.

PAARDENKASTANJE

MEER MINEERDERS MELDINGEN

& KASTANJES


Eigen foto van een Kastanjebolster van een boom aan de Mayweg.

Ik heb nu ook mineerder aantastingen gezien op de bomen op het gazon langs de Oliemolensingel (Oostzijde) en op de hele rij bomen langs de Mayweg (beide in 's-Hertogenbosch). Bij de bomen aan de Mayweg zag ik dat er al bijna "rijpe" Kastanjebolsters aan hangen en zelfs dat er een behoorlijk aantal bolsters van de bomen afgevallen waren en open gebarsten op de grond lagen.

Veel te vroeg (medio augustus) volgens mij.

zondag 5 augustus 2007


MINEEDERSMOT OP

PAARDENKASTANJE

Bovenstaand blad heb ik geplukt aan de Van der Weeghensingel in
's-Hertogenbosch en gefotografeerd op mijn stoep.

Op 28 juli al noemde J. in een REACTIE de Mineerdersmot op Paardenkastanje bomen door heel Nederland. Net rond die tijd had ik besloten de "breedte" van mijn blog te verwijden.

Vraag bleef tot hoever, en waar ik hier dicht in de buurt grote Paardenkastanje bomen kon vinden. Er staan er veel aan de Mayweg maar ook aan de Van der Weeghensingel langs het riviertje de Aa, bij het Kruithuis. Daar was ik zoeven en de bomen zien er an sich van veraf allemaal goed uit. Geen dode bladeren of zelfs takken. Bij nadere beschouwing, lees: van dichterbij bekeken zie je idd. toch dat veel bladeren door Mineerders aangetast zijn. Ik lees dat de bomen er na enkele jaren nog steeds niet echt heel erg van lijden c.q. nog niet van doodgaan, maar wel ontvankelijker worden voor ziektes.

Het beest komt van origine niet eens uit Europa maar uit Azie en Noord Amerika. Pas in 1984 dook ie voor het eerst op in Macedonie en in Nederland pas in 1999. De opwarming van het klimaat noemen is haast een dooddoener maar het zal er ongetwijfeld toch wel mee te maken hebben.

Meer info is te vinden op: www.bladmineerders.nl/minersf/lepidopteramin/cameraria/ohridella/ohridella.htm
en
http://library.wur.nl/artik/vnbl/1217980.pdf
(alleen zijn de foto's daar helaas zwart-wit).

VRAAG / VERZOEK:
Voor meldingen over andere Paardenkastanje bomen in
's-Hertogenbosch die zijn aangetast.

GRAAG VIA "reacties" ONDERAAN HET BERICHT