woensdag 2 juli 2008


SLAKJE NA ONWEERSBUI


Zo zeg, een flink onweer en stortbuien in de afgelopen uren. Lekker.

Zodra het weer droog was keek ik even in de tuin en daar zaten diverse kleine slakjes vrij hoog (op ooghoogte) tegen de muur van mijn opslag kruipen. Daar zitten ze normaal nooit dus het zal wel iets te maken hebben met die buien en het onweer, al dacht ik altijd dat ze wel van water hielden maar toch ontsnappen ze er aan en klimmen dus tussen de planten uit en tegen de muur op.

In werkelijkheid is het hele slakje maar 2 centimeter groot.

EETBARE DISTELSOORTEN

Ik heb er geen foto van op dit moment, al heb ik ze wel eens gezien in volkstuintjes, maar ik wil toch nog even vermelden dat Artisjok ook een Distelsoort is.

Dat soort (Cynara Scolymus) komt van origine uit Zuid Europa van rond de Middellandse Zee en is vooral uit de Franse keuken bekend.

Het zijn de vlezige schutbladeren van de nog niet geopende bloemknoppen die worden gegeten. Hiervoor stekelloze planten gebruikt, die vegetatief vermeerderd worden. In Nederland valt de oogst plaats in augustus en september.

Voor meer info zie:
www.neerlandstuin.nl/planten/artisjok.html

Vroeger werd een aanverwante plant (Cynara Cardunculus) in Nederland gegeten die Kardoen werd genoemd. Ook daarvan werden de bloembodems gegeten, maar voornamelijk de stengels en in mindere mate het blad. Dit gewas kwam in de loop der tijd in onbruik omdat ie vervangen werd door Bleekselderij.

Tegenwoordig wordt ie weer op kleine schaal gekweekt en in de handel gebracht, vooral voor de betere restaurants, maar ook de Marokkaanse groentenhandelaar heeft het wel eens.

VEELDOORNIGE DISTEL # 4


Deze Distel trof ik ook aan bij het ouwe Kruitshuis op dezelfde dag (gisteren dus) als de Wegdistel en ook deze is behoorlijk hoog: minstens een meter. Maar veel ijler en minder robuust.

Op deze closeup foto is vrij goed te zien waarom ie 2 namen heeft in het Nederlands; zowel de Veeldoornige (vanwege de zeer dicht bijeen staande stekels op de zijtakken) en de Langstekelige (vanwege de lange stekels op o.a. de hoofdstengel die zeker een halve centimeter lang zijn).

Frappant vind ik ook dat die hoofdstengel haast "gestript" lijkt en er in de lengte- (hoogte-)richting ook een soort bladeren op groeien.

Linksboven is op een blad (zij het onscherp) ook een aantasting door een Mineerdersoort is zien.

WEGDISTEL # 4


Een closeup van de stengel. Hoe die langwerpige dingen over de lengte (hoogte) van de stengels in botanische termen heten weet ik niet; ribben, vleugels of wat dan ook ?

Ook de stengels van Smeerwortel hebben dat, maar ik kan de term niet in mijn botanische boeken vinden.

WEGDISTEL # 3


De foto spreekt voor zichzelf.

WEGDISTEL # 2


Hierbij een foto van een lager exemplaar met 1 bloem en 2 knoppen, aan de bovenkant van de 2 knoppen is nog steeds de gele kleur te zien. Geel terwijl er toch paarse bloemenblaadjes uitkomen.

"ONTSNAPTE" SIERDISTEL

Deel ? is WEGDISTEL # 1


Dinsdag 1 juli ben ik wezen kijken op het ruige terrein bij het ouwe Kruithuis langs de Citadellaan om te kijken of de grote grijze Distels al bloeiden. Jawel dus.

Bij een reactie op mij eigen bericht opperde / corrigeerde ik al dat het geen verwilderde sierdistel is maar de toch autochtone en zeldzame Wegdistel soort.

Via diverse bronnen ben ik er nu zeker van, en het blijft een rare gewaarwording, zo groot en zo mooi !

En waardoor ik het ook niet kan laten er weer meerdere foto's van te publiceren.

De meeste exemplaren zijn echt 2 meter hoog maar er staan ook enkele kleinere. Bij deze foto zie je een beginnende bloem maar ook nog een bloemknop.

Op de pas ontluikende bloem was ook een Hommel of groot Bijensoort afgekomen toen ik er met mijn camera op aan het mikken was.

Wegdistel = Onopordum Acanthium.