WEGDISTEL # 4
Een closeup van de stengel. Hoe die langwerpige dingen over de lengte (hoogte) van de stengels in botanische termen heten weet ik niet; ribben, vleugels of wat dan ook ?
Ook de stengels van Smeerwortel hebben dat, maar ik kan de term niet in mijn botanische boeken vinden.
3 opmerkingen:
In mijn onovertroffen 'Flora van de lage landen' van Jan Marijnissen worden dit 'gevleugelde stengels' genoemd.
Ik ben wezen kijken en het is eigenlijk onvoorstelbaar dat dit een inheemse plant is, maar ik lees nu bij je, dat hij zeldzaam is in Nederland. Die opvallende bleke grijs-groene kleur is ook afwijkend van de kleur van het meeste plantegroen, net als die quasi buitenaardse ´ribben´, maar die komen bij andere distels ook voor. En dan dat een zeldzame plant midden in de stad voorkomt: een uitzonderlijke uitzonderheid!
SCHITTERENDE PLANT!!! De grootte is onwaarschijnlijk en komt helaas niet over op de foto´s.
Dank je voor dit uitstekende veldwerk, Anton
Ik ben ook al maanden helemaal onder de indruk van deze planten. Ik vond em al voor het eerst in eind april en heb al op 27 april een foto op de blog getoond toen het nog maar net een lage bladrozet was en daaraan kon je al zien of op zijn minst vermoeden dat ze groot zouden worden, Zie:
http://wildetuinen.blogspot.com/2008/04/ontsnapte-sierdistel-ook-deze-trof-ik.html
Je schreef dat mijn foto's geen goede indruk gaven van hun grootte en op deze serie met closups (dat was bewust) is dat ook zo, dit was de 4e serie over deze planten, nu ze bloeiden kon ik me beperken tot deze details want als totaal had ik de planten al getoond op:
http://wildetuinen.blogspot.com/2008/06/ontsnapte-sierdistel-deel-1-onbekende.html
Precies wat jij had, dat ie zo groot en mooi is dat je haast niet kan geloven dat het een autochtone plant is, dacht ik dus ook maandenlang, ik zag het steeds aan voor een uit een tuin ontsnapte Sierdistel totdat ik beter ging zoeken in allerlei plantengidsen.
Dat ie "zomaar" midden in de stad groeit is niet echt zo bijzonder hoor, planten maken geen onderscheid tussen stad, platteland en beschermde natuurgebieden, juist in de stad groeien vaak de mooiste en bijzonderste dingen, vooral op van die ruige en verwaarloosde gebieden die vaak ruderaal terrein worden genoemd, plekken in steden die voorheen voor menselijke doeleinden werden gebruikt en dan met name die plekken waar puin enzo in de grond zit. En juist de laatste tijd besteed ik daaraan nogal aandacht op de blog. Andere voorbeelden van dergelijke plekken / ecosystemen zijn het spoordijkje van het vroegere Halvezolenleintje (vanaf het NS station tot ver voorbij de Moerputten brug) maar ook de straten en ruigtes op de kop van Het Zand langs de Dieze. Een officieel natuurgebied zoals De Heinis (eigendom van het Brabants Landschap) waarvan ik allerlei boekjes staat dat het zo bijzonder is en waarvan beweerd wordt dat er "dat en dat" groeit vond ik in afgelopen maanden juist nogal teleurstellend, waarmee ik niet wil beweren dat het er (als geheel) niet erg mooi is.
Een reactie posten