MEERKOET NEST MET 7 EIEREN


Ging het in vorige berichten nog veel over 'dood"', dit bericht gaat over 'nieuw leven'.

Terug van de begraafplaats weer naar het dijkje waarvan ik overigens op geen enkele kaart de naam kan vinden.

Haaks op die dijk, en er onderdoor, (waar ik ook de Distels fotografeerde) loopt een "vaart" ter afwatering (een brede sloot) waar An dit vogelnest tussen het riet ontdekte en ook deze foto van maakte.

Het nest is van een Meerkoet. Dat was gemakkelijk vast te stellen omdat de vogel nog op het nest zat toen we het vor het eerst zagen. Vervolgens ging de vogel een rondje zwemmen want ze vond ons vast maar ongewenste pottenkijkers maar wel hield ze een oogje in het zeil maar goed, toch wel hachelijk om je nest onbeschut achter te laten.

An (die velen malen meer weet over vogels dan ikzelve) merkte meteen op dat het maar liefst 7 eieren waren en dat zij nooit Meerkoeten had zien zwemmen met meer dan 4 jongen.

Thuisgekomen heb ik het online eens nagezocht en las op 2 verschillende sites dat ze 5 - 8 of 5 - 10 eieren leggen. Maar tja, jonge watervogels vallen nogal eens ten prooi aan rovers, niet in het minst aan Waterratten.

Zelf weet ik vrijwel niets over vogels dus om nu hele verhalen af te gaan steken over dingen die ikzelf ook weer op Wikipedia opzoek en napraat vind ik maar niks, want in principe schrijf ik vanuit eigen kennis en ervaring.

Van An heb ik dus zondag geleerd hoe je een Kerkuil herkent want behalve in dierentuinen enzo heb ik in het wild alleen maar in de duister een paar keer geschrokken Uilen zien wegvliegen (meer dan een silhouet zie je dan niet).

Bovendien is er een soort stilzwijgende afspraak tussen An en mij en dat is een grove verdeling tussen fauna (Ans aandeel) en flora (mijn aandeel), dus wie weet kan An er wat extra bij vertellen als ze dat wilt.

Meerkoet = Fulica Atra

NAALDBOOM STAM + KLIMOP

DEEL 2


Hier een closeup van de boom uit het vorige bericht. Van de Klimop zie je vooral kale takken en maar een paar bladeren. En dat terwijl Klimop onder normale omstandigheden de hele winter zijn bladeren behoudt.

Ik vermoed dus dat men gepoogd heeft de boom van de Klimop te ontdoen maar dus niet met definitief resulaat. Klimop is ook erg taai en bijna onuitroeibaar en lijkt vaak 7 levens te hebben.

Opvallend aan de boomstam zijn de uitstekende knobbels, restanten van er af gezaagde (gesnoeide) takken waarvan de 'wonden' wel keurig behandeld zijn; met dat rode spul op de 'snede' van de tak. Ik heb vroeger geweten hoe dat spul heet maar ik weet het nu niet meer, het is een soort op 'menie' gelijkend spul.

De plek waarop de takken van de stam zijn weggesnoeid / gezaagd is wat minder volgens het boekje; ze hadden dichter bij de stam verwijderd moeten worden, mjn pa die hoofd planstoenendienst was zou dit 'kapstokken' hebben genoemd. Ikzelf vind het wel wat hebben :)

NAALDBOOM STAM + KLIMOP

DEEL 1


Bij het zien van deze foto zou je al snel kunnen denken dat ie gemaakt is in een verwilderd bos. Dat is zeker niet het geval, de boom staat op dezelfde begraafplaats waar ik al eerder over schreef. Ook lijkt het dat het er flink woekert met allerlei struikachtige planten maar dat valt in werkelijkheid ook best mee (of tegen ?). Het is meer een toevallig gelukkig gekozen kader van de foto waardooor dit zo lijkt.

Het is een boomstam van een cypres- of connifeerachtige boom die ik niet kon thuisbrengen en de takken hingen te hoog om er een stukje van af te trekken of snijden en het thuis op te zoeken.

Eigenlijk ging het me bij deze foto om het feit dat ie omstrengeld wordt door Klimop en het (met een beetje hulp) toch overleeft. Voor menig ander boomsoort zou dat funest kunnen zijn want er leggen nogal eens bomen het loodje omdat ze door Klimop 'verstikt' worden.

MAGNOLIA BLOEMEN DEEL 2


Hier een closeup van de Magnolia bloemen van dezelfde struik / boom.

Er lijkt me geen verdere toelichting nodig want ik heb er eerder al volop over verteld en ik beschouw dit als het laatste bericht er over.

MAGNOLIA BLOEMEN DEEL 1


Op begraafplaatsen kan je altijd wel mooie bomen en struiken tegenkomen, vooral vaak allerlei naadlbomen.

Hoe ouder de begraafplaatsen hoe mooier ik ze vaak vind, ook de vervallen grafmonumenten zelf.

Katholieke begraafplaatsen zijn vaak mooier dan Protestante begraafplaatsen (voor zover die bestaan). Deze begraafplaats in mijn Zeeuwse geboorteplaats is bij mijn weten een neutrale openbare begraafplaats voor alle gezinten al kan je er wel van uit gaan dat het merendeel van de mensen die er begraven liggen protestant waren.

Dezelfde verschillen die er bestaan tussen Katholieke en Protestante kerkinterieurs bestaat ook qua begraafplaatsen, dus deze waar ik nu over spreek is vrij sober.

Vandaar dat ik nogal verbaasd was om op een graf een grote bloeiende Magnolia struik aan te treffen, toch zeker wel 3 meter hoog en vrij breed.

Ik heb de laatste periode al meerdere keren over Magnolias geschreven maar dat was steeds met foto's van bloemen die eigenlijk nog niet echt geopend waren. Deze dus wel en die had ook dezelfde kleur als het exemplaar in de tuin van mijn buren in 's-Hertogenbosch. Ik heb daar zoeven nog eens naar gekeken en die zijn toch nog niet zo ver open als deze.