GEWONE SMEERWORTEL
Een closeup opname van Smeerwortel. Ook een favoriete autochtone plant van me die ik eveneens gisteren aantrof op die ruigte rondom het ouwe Kruithuis.
De plant kan als ie gaat bloeien Witte danwel Paarse en Roze bloemen hebben. Op de foto geheel rechtsboven is een eerste knop van de bloemen te zien.
Ondanks dat kleurverschil is het slechts een soort met dezelfde Latijns-wetenschappelijke naam, te weten: Symphytum Officinale.
Zowel de bladeren als de stengels zijn ruw behaard. De bladeren zijn lancetvormig en vanaf de onderkant van ieder blad loopt langs de stengel een soort 'vlies' waaraan de plant het gehele jaar door (dus ook als ie niet bloeit) zeer goed herkenbaar is.
Vroeger en ook nu nog wel worden er aan de plant medicinale eigenschappen toegekend. Er wordt dan gebruik gemaakt van de penwortels en hij wordt dan extern gebruikt (dus niet voor orale toediening) en o.a. gebruikt bij botbreuken.
Meer daarover is te vinden op www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-o-z/symphytum-officinale-smeerwortel
Voor dit medicinale doeleinde wordt ie intussen in o.a. Engeland ook wel verbouwd. Vroeger werd ie gewoon in het wild verzameld.
Niet zelf mee experimenteren want deze plant bevat ook weer bepaalde gifstoffen.
Ook zie je em tegenwoordig vanwege zijn fraaie uiterlijk wel eens aangeplant in siertuinen.
1 opmerking:
Een smeerwortel die je in siertuinen bv vaak aantreft is de Symphytum tuberosum, die rode knoppen heeft, die naar roomkleurig verkleuren bij het opengaan. De plant is minder hoog dan de S. officinale, en wordt nogal eens al bodembedekker aangeplant. Zie bv hier.
En ecologische tuiniers hebben graag wat Russische of Uplandse smeerwortel in de buurt van hun composthopen staan. Dit is immers een stevige groeier, die hoger wordt dan de gewone, en die (net als andere soorten) erg nuttig kan zijn om de compost aan te reiken met mineralen, vooral Kalium. Daartoe wordt de plant regelmatig afgesneden en op de composthoop gegooid.
Een reactie posten