donderdag 29 mei 2008


VLIER (Deel 2: de struik)


Dit is een solitair staande Vlierstruik zodat je de vorm en ook grootte goed kunt zien.


Deze is een meter of 4 a 5 hoog schat ik en ik heb em gefotografeerd vanaf een dijkje.

Over dat dijkje waar ik gisteren veel meer foto's heb gemaakt morgen meer. Over het eco-systeem aldaar en over het verleden van dat bijzondere dijkje. En natuurlijk ook over de individuele planten aldaar die ik er aantrof.

Nu even over de Vlier in het algemeen.

De bloesems van de Vlier ruiken heerlijk, dat weet en vind zowat iedereen wel. Je kunt er thee van maken en dat deed ik vroeger ook. Ook maakte ik van de bessen jam (die bessen zijn donkerblauw) en zo zijn er nog vele vele andere culinaire toepassingen waarvan een vriend me er ook een vertelde die ik niet kende. Het was zoiets als de bloesems in wat meel gedoopt frituren in hete oloie of zoiets.

Maar er is iemand anders die veel meer recepten kent en ook nog veel meer over Vlieren kan vertellen, dus daar plaats ik nu links naar:

Over de plant:
http://www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-o-z/sambucus-nigra-vlier
Recepten:
http://www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/recepten/vlier-recepten

Tot slot wil ik vermelden dat de Vlier tesamen met Wilgen, Elsen en Eiken, etc. tot de originele autochtone houtachtige planten in Nederland behoort.

Vlier = Sambucus Nigra.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Mijn moeder maakte elk jaar wel een keer vlierbessensiroop voor over een toetje. Ze komt uit een dorp en ze plukte ook cantharellen om lekker te bakken. Ze wordt acuut enthousiast als er lekkernijen uit de natuur te halen zijn. Zo maakte ze ook vaak bramenjam en natuurlijk bosbessen plukken(die haalden het nooit tot jam. Beetje suiker erover en smullen!)

Anoniem zei

Jouw moeder is toch aanzienlijk jonger dan de mijne, want bij ons thuis zat dat er toch niet in, iets eten uit het wild, men hield het liever bij het alom bekende uit eigen moestuin.

Het aan de slag gaan met jam maken van Vlierbessen of Rozebottels (van de wilde Hondsroos) was toch echt iets wat IK deed. Al hielp mijn moeder daar de eerste keren wel bij maar ze kwam bijv. niet zelf op het idee om jam te maken van de vrachtwagenladingen Aardbeien uit de tuin. Die at mijn pa het liefst plat geprakt op de boterham. Jam en Honing was zowieso in hun ogen not done. Mijn ouders aten veelal kaas en vleeswaren op hun boterhammen, en van dat laatste moest ik weer niks hebben :)

En waarom er in Nederland zowieso alles op smaak moet worden gemaakt met gerafineerde suiker of dito zout heb ik ook nooit begrepen, dat verpest de smaakpapillen dermate dat je hetgeen je werkelijk eet amper nog proeft.