DOORNAPPEL # 1:
KLEIN EXEMPLAAR
Deze foto is ook op zaterdagmiddag 26 juli gemaakt aan het eind van het ouwe spoordijkje vlakbij de aanvang van de oostelijke zijde van de Moerputtenbrug.
Nicht An was de eerste die dit plantje zag en zich verbaasde over het feit dat de (dichte) bloem bijna zo groot was als het gehele plantje en ze riep mij erbij om te vragen wat het was en ik was hogelijk verbaasd deze plant weer eens "in het wild" te zien na vele decennia.
Dit is nog maar een klein en jong exemplaar: zeg in totaal 30 centimeter breed op deze foto qua hoogte amper 20 centimeter.
Pas enkele momenten later zagen we er nog meer, en grotere exemplaren van staan in het talud van de dijk.
Ik vond de plant zo'n 35 jaar geleden voor het eerst op een oude niet meer gebruikte begraafplaats waar alle botten van overledenen al tot stof waren vergaan, de 150 jaar oude grafstenen waren ook al aangetast door de tand des tijds. Daar stond deze plant, wel 1,5 meter hoog en ik vond em meteen mooi, grote bloemen, grote bladeren etc. en ik was meteen onder de indruk en wilde de plant dus ook in mijn tuin.
Die begraafplaats was ook geen openbare plek dus de 1e keer dat ik er was was al heimelijk en sneaky dus toen moest het de 2e keer een maand later nog heimelijker. Een maand later was omdat ik had ingeschat dat de vruchten (zaaddozen) dan wel rijper zouden zijn en dat bleek te kloppen, ze stonden "op barsten" maar waren nog wel groen. Vanwege de stekels had ik wel handschoenen aangedaan en ik plukte toen een heel aantal groene zaaddozen en toen ik voldaan huiswaarts fietste (ik had een afstand van 3 kilometer te gaan) werd ik wat licht en duizelig in het hoofd en achteraf denk ik dat ik me toch geprikt had aan de stekels en kwam er ook achter dat ie uitermate giftig is en dat heksen en sjamanen em gebruikten voor het opwekken van visioenen en hallucinaties. En nog weer later zag ik in de toen hippe boeken van Carlos Castenada over de Mexicaande indianen medicijnman Don Juan de plant genoemd werd als de magische plant Jimson Weed.
Mede door die boeken (en nog wel andere) ben ik overtuigd geraakt van 2 manieren van de plantenwereld exploren: 1.) de magische + mythologische en 2.) de wetenschappelijke manier, anno nu 2 werelden maar heel vroeger 1 en dezelfde wereld of beter gezegd, zonder de een ook de andere niet.
Wat betreft 1 heb ik zojuist al een tipje van de sluier opgelicht.
Wat betreft 2 hierbij de Latijns-wetenschappelijke naam Datura Stramonium (Heukels' Flora 23e druk, 2005).
In al mijn plantengidsen, Flora's en andere boeken heeft ie dezelfde naam maar in sommige boeken wordt ie weer helemaal niet vermeld (vanwege de giftigheid danwel vanwege de zeldzaamheid ?).
In 1 van de boeken las ik zojuist dat ie van origine helemaal niet autochtoon in Nederland voorkomt maar van origine uit Amerika komt en daar las ik zelfs het detail dat ie in het jaar 1577 in Spanje vanuit Mexico werd ingevoerd en zich van daaaruit via botanische tuinen in Europa verspreidde.
(Hoe weet men dat dat precies in 1577 was ?).
De plant behoort qua plantenfamilie bij de Nachtschade-achtigen, waartoe ook de "magische" planten zoals Bilzenkruid en Wolfskers behoren maar ook Aardappelen, Tomaten, Paprikas enzo en zelfs Tabak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten