maandag 25 augustus 2008


HONDSDRAF # 2


Hier nog een overgebleven foto gemaakt tijdens de wandeling met nicht An op het spoordijkje van het vroegere Halvezolen-lijntje op zaterdag 26 juli.

Onder de bomen daar groeiden hele lappen van dit kruipplantje (dat ik overigens ook in mijn tuin heb maar dan veel kleiner en minder talrijk).

Dit plantensoort groeit op best veel plekken en kan flink woekeren en juist als ie dat doet vind ik em een symphatiek aangezicht hebben, vooral als de blaadjes haast in zgn. verdiepingen over elkaar heen gaan groeien.

HONDSDRAF = Glechoma hederacea.
Het is een vaste plant uit de familie der Lipbloemigen.

De gekneusde blaadjes helpen wanneer je je gebrand hebt aan Brandnetel.

De blaadjes werden, vanwege hun bittere smaak, vroeger gebruikt bij het brouwen van bier. Later werd hiervoor de plant Gagel gebruikt en nog weer later tot op de dag van vandaag de Hop plant.

Verder heb ik me altijd al afgevraagd waar dit plantje zijn (toch ietwat mysterieze) naam aan ontleent maar zelfs op de kruidenblog van AnneTanne (die ik als expert beschouw als het aankomt op plantennamen en etymologie) kon ik er niks over vinden.

Op 20 mei schreef ik al eerder over dit planjte met een closeup foto erbij. Een exemplaar dat ik toen vond langs de Stadsdommel en ook groeiend in de schaduw van een boom. Zie HONDSDRAF.

11 opmerkingen:

Anoniem zei

En toch staat er wel degelijk een stukje over de etymologie van hondsdraf op mijn blogje:

"Over de herkomst van de naam Hondsdraf lijkt wat onenigheid te bestaan. (Wellicht kan Rob hier zijn licht in de duisternis laten schijnen?) Dat de naam zijn wortels heeft in het Hoogduits, staat volgens mij wel vast. Wat echter de preciese wortel is, daarover lijkt onduidelijkheid te bestaan.
Soms wordt ‘gondrabe’ / ‘gundrebe’ als oorspronkelijke naam genoemd, waarbij ‘gond/gund’ naar etter, zwerende wonden zou verwijzen. ‘Rebe/reba/rabe’ is een kruipende, rankende plant.
Andere auteurs hebben het over ‘grundrebe’, over de grond kruipend.
Verder wordt ook nog naar ‘donnerrebe’ verwezen, ‘donderrank’, en inderdaad zou de plant in Germaanse tijden aan Thor/Donar gewijd zijn.
Ik vond tenslotte nog een verklaring (waar ik nauwelijks geloof aan hecht) dat het plantje zou genoemd zijn naar één van de Walküren (maar dat zijn naast Brünnhilde, de dochter van Wodan en Erda, nog volgende acht zusters: Waltraute, Ortlinde, Rossweiße, Schwertleite, Gerhilde, Siegrune, Grimgerde en Helmwige; geen van deze namen lijkt mij een voor de hand liggende oorsprong voor ‘gund’)."

Anoniem zei

Beste AnneTanne,

Dank voor de link en je reactie. En ik was er ook al heilig van overtuigd er eerder al eens iets over op je blog te hebben gelezen.
Ik typte de naam in bij SEARCH FOR op je blog en kwam toch niet uit op het verhaal waarvan jij nu de link geeft.

Anoniem zei

Hoi AnneTanne,

Nog een ander vraagje, steeds als ik in een bericht naar jou link, ben je er als de kippen bij en vaak ook met een reactie.

Detecteert je browser (FireFox ?) of je blog software (WordPress) dat soms automatisch ?

Anoniem zei

Ik had zelf ook al eens lopen speculeren over de naam Hondsdraf, maar erg wetenschappelijk / taalkundig was dat niet.

Met wat fantasie zou je in de vorm van het blad een voetafdruk van een hond kunnen zien :)

Anoniem zei

Hoi,

Ik heb wel eens gelezen dat de naam van oud tuindersjargon afkomstig is omdat het 'onkruid' met de snelheid van een dravende hond zich door een tuin weet te verspreiden.

Ik weet inderdaad uit ervaring dat de plant zeer snel kan groeien met zijn lange uitlopers. Je kunt bijvoorbeeld een vierkante meter helemaal hondsdrafvrij maken en binnen 2 weken is het weer helemaal dicht gegroeid. In perioden zoals nu, redelijk warm en vochtig, overwoekert ie elk subtiel plantje.

groet JL

Anoniem zei

Ikzelf vind Hondsdraf zelf al een subtiel plantje qua uiterlijk, niet qua gedrag nee.
Ik vind em erg mooi (sorry voor jou en dat je het niet met me eens bent). Dat snelle groeien vind ik juist leuk. Het is een prima bodembedekker en door zijn dichte bladerdak houdt ie (door het tegenhouden van licht) ook andere onkruiden weg en wellicht ook nog de uitdroging van de grond :)
Qua groeisnelheid heb ik er 1 in de tuin die nog sneller groeit, dat is 1 of ander cultivar van een Wingerd die bekend staat als klimmer maar zich bij mij eerder gedraagd als een kruiper. Aan de brutaliteit en groeisnelheid had ik laatst nog een bericht gewijd, zie http://wildetuinen.blogspot.com/2008/06/brutale-wingerd-afgelopen-herfst-heb-ik.html

Anoniem zei

Ik heb overigens sterk de indruk dat Hondsdraf van scahduw houd, op deze foto (bij dit vericht) zie je em ook in de schaduw, en ook op de foto bij het oudere bericht. Het zou ook verklaren waarom ie het de laatste jaren minder goed doet. Sinds het omwaaien van de Krulwilg is mijn tuin zonniger en droger geworden en is het algehele ecosysteem ervan flink veranderd.

Een verzoekje, willen anderen er ook eens opletten of je em in de schaduw, of juist niet, tegenkomt en het aan me doorgeven via deze blog.

Anoniem zei

Hoi A,

Ik vind het zeker ook een sympathiek plantje hoor, vooral als hij bloeit in het voorjaar. Waarom denk je dat ik dat niet vind?

Van de Nederlandse Oecologische Flora begrijp ik dat de naam een verbastering is van het woord 'wondrank'. Het is, net als Weegbree een oud en handzaam huismiddeltje tegen zweren, jeuk en zwellingen. Het plantje groeit bijna overal, ook op zonnige plaatsen alleen is het blad dan aanzienlijk kleiner waardoor de bloemen des te meer in het oog lopen. De meest welige groei is op licht beschaduwde en matig vochtige voedselrijke plaatsen. De plant behoort tot de 40 meest voorkomende planten in Nederland.

De flora vermeldt ook nog een maffe rariteit: de galwesp Liposthenes Latreillei kan omvangrijke bladopzwellingen veroorzaken. Deze zijn hard en harig. In Frankrijk vormden deze gallen vroeger een soort snoepgoed voor arme kinderen!

Toch wel leuk die flora!

groet J.

Anoniem zei

1) Honds-draf heeft dus niks met een hond en met draven te maken, die verklaringen worden wel eens volksetymologie genoemd, vaak verklaringen achteraf van een reeds lang erg verbasterd woord waar andere woorden in worden erkend dan de oorspronkelijke wortel.
De oudste benaming van hondsdraf waren waarschijnlijk iets als 'gundrebe', dat 'gondrebe', gondrab en uiteindelijk hondsdraf werd.

2)De WordPress statistieken tonen inderdaad onmiddelijk van waaruit naar mijn blog gelinkt wordt.
Ook pingbacks/trackbacks/backlinks kunnen worden weergegeven, maar dat kan bij blogger ook: Daarvoor moet je bij instellingen, onder het tabblad 'reacties', aangeven dat koppelingen mogen/moeten worden weergegeven.
Als ik dan bijvoorbeeld (zoals in mijn eerste bericht over leverkruid) link naar een specifiek bericht van jou, dan zal bij jouw commentaren het zinnetje uit mijn artikel komen te staan waarin de link zat.

Anoniem zei

Tja waarom ik dacht dat jij het geen sympathiek plantje vond kan ik ook niet echt verklaren (was intuitie) en verder eigenlijk ook niet relevant, boch voor de blog, noch voor de plantenwereld zelf.

Over medische e.a. toepaasingen valt bij AnneTanne vast nog veel meer te vinden.

En wat betreft dat tot de 40 meest algemene planten behorend heb je dan vast uit dat boek (dat he vagelijk noemt). Even essentieel lijkt mij dan wanneer dat boek geschreven / gepubliccerd is. Maar vooral de periode waarin dat onderzoek gedaan is, want anders zegt zoiets nog niet echt veel,

Ik schat zo dat de Canadese Fijnstraal ook hoge ogen scoort in zo'n "hitparade" :)

Anoniem zei

Beste AnneTanne,

1.) Volksetymologie is inderdaad het woord dat ik zocht en waaraan ik me prive ook wel eens 'schuldig' maak, best een leuk tijdsverdrijf dat je ook hineinintepretieren zou kunnen noemen.

2.) Blijkbaar ken je Blogger haast beter dan ik :) Dat met LINKS bij REACTIES kende ik wel maar begreep nooit wat het inhield en BLOGGER geeft vrijwel geen HELP of UITLEG.
Het stond bij mij op VERBERGEN maar heb het nu AAN gezet.

Bij mijn weten kent Blogger zelf geen statistieken en daarom doe ik dat anders.

Maar erg dank dus voor je tip.