HONDSDRAF
Een van mijn absoluut favoriete plantjes, de kruiper Hondsdraf die lange uitlopers maakt en om de zoveel afstand een worteltje aan zijn kruipende stengel vormt. Hij is zeer laag en alleen als ie gaat bloeien maakt ie voor de bloemen omhoog komende stengeltjes. Qua familie behoort ie bij de Lipbloemigen.
Die bloemetjes worden blauwpaars en ook de bladeren hebben de neiging soms wat paarsachtig te worden maar in welke omstandigheden weet ik niet. Misschien bij bepaald licht hoewel ie zowel schaduw als licht verdraagt.
Deze vond ik op een schaduw plek. Onder een grote Treurwilg op de eerder omschreven plek langs de Stadsdommel waar de straat Havensingel heet (het doodlopende stuk ervan). Onder die Treurwilg is het haast een soort kapelletje / koepeltje omdat de takken tot op de grond hangen. Nadat ik de takken opzij had geduwd kom je dan ineens van fel daglicht in een donkere ruimte. An sich al een leuk effect. Veel groeit daaronder niet maar dus wel dit plantje, precies op de grens van fel licht en schaduw.
Het is echt een klein plantje, als je op de aangeklikte vergroting kijkt zie je em dus groter dan ie in werkelijkheid is. De blaadjes zijn maar 1 - 2 centimeter groot.
Jaren geleden had ik em ook in mijn tuin, em er zelf geplant, omdat ik em zo mooi vond. Slaat ie echt aan dan kan ie zelfs hele tapijten vormen. Maar hier sloeg ie dus niet echt aan, want na enkele jaren is ie verdwenen, om mij onbekende reden.
Qua wetenswaardigheden las ik dat ie ook een anti Brandnetel effect heeft maar dat wordt over zoveel planten gezegd (ook van Weegbree en Zuring) dat ik daar flink sceptisch over ben geworden.
En verder zou ie vroeger vanwege zijn bittere smaak gebruikt zijn bij het bierbrouwen. Tegenwoordig wordt daar Hop voor gebruikt, niet alleen vanwege de bittere smaak maar ook als natuurlijk conserverende stof.
Nog een plant die vroeger, voor de Hop, gebruikt werd bij bierbrouwen was de Gagel die her en der nog wel voorkomt in met name Brabant, maar ik heb die zelf nooit gezien. Hij staat wel op de Rode Lijst maar super zeldzaam is ie ook weer niet, dus ik hoop em nog eens tegen te komen.
Aan deze ooit belangrijke plant, hij werd ook gebuikt bij de leerlooierij, is ook de naam Gageldonk ontleend. Dat is een Brabantse familienaam maar er zijn her en der in Brabant ook wijken en straten die zo heten. Een donk is dan weer een hogere plaats in een moeras, vaak zandplaten in vroegere rivieren, of nu anders stromende rivieren, maar nu dwaal ik echt af :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten