RECTIFICATIES & EXTRA INFO

RECTIFICATIES

In een eerder bericht over Platanen schreef ik over Westerse Platanen aan de Hugo de Groot Laan en dat dat lei-bomen zouden zijn. Ik was daar onlangs weer in de buurt

2 dingen kloppen niet:
1.) Het zijn geen lei-bomen.
2.) De straat is de Leeghwaterlaan.

EXTRA INFO

En dan ook nog wat extra info over de Gewone Plataan:
a.) Een andere Latijns-wetenschappelijke naam is Platanus Hybrida
b.) Is ook wel bekend als Londonse Plataan (in het Engels: London Planetree)
c.) Sommige beweren dat het geen kruising is maar een afstammeling van de Oosterse Plataan.
d.) Ook wordt beweerd dat ie spontaan ontstaan is in de 17e eeuw. Over het "waar" bestaan twee lezingen:
- In Spanje waar Westere en Oosterse Platanen naast elkaar groeiden.
- In de botanische tuin van de Universiteit van Oxford.

EIKEN BOMEN DEEL 5

Kapvergunning Moeraseik

KLIK OP DE AFBEELDING VOOR EEN LEESBARE VERGROTING

Hierbij een krantenknipsel scan van de kapvergunning.

Er kan nog tot 23 oktober schriftelijk bezwaar aangetekend worden.

EIKEN BOMEN DEEL 4

Blad Moeraseik


Een kleine week geleden had ik in een huis-aan-huis krantje bij het gedeelte van de Gemeentelijke mededelingen gelezen dat er een kapvergunning was gegeven voor een Moeraseik.

Een Eikensoort dat ik nog niet kende, dus eerst wat research naar gedaan. Ik ben vanmiddag naar die straat gegaan, dus Onderwijsboulevard in het Paleiskwartier pal achter het NS station. Ik wist niet precies waar ik de boom moest vinden, maar zag plots vijf kleine exemplaren staan. De grootste (ongeveer 5 meter) reeds in prachtige rode herfstkleuren en de andere vier (ongeveer 4 meter) nog met groene bladeren en de takken hingen dermate laag dat ik het blad op de foto kon plukken.

De mededeling in het krantje vermeldde dat de te kappen boom was aangetast door zwammen en dat kon ik niet ontdekken. Intussen ben ik getipt over waar die bewuste boom dan wel staat, dus ga ik later nog een keer terug.

De boom is afkomstig uit Noord Oost Amerika, net als de Amerikaanse Eik. Ook het blad van die 2 soorten lijkt wel wat op elkaar. Het blad is echter smaller en dieper ingesneden dan die van de Amerikaanse Eik. De bladeren zijn 7 - 11 centimeter (het blad op de foto is 10,5 cm) exclusief steeltje. In de USA groeit de boom in rivierdalen, maar ondanks zijn naam kan ie niet tegen moerasachtige natte grond, en ook niet tegen kalkrijke grond.

De soort is in eind 18 eeuw in Nederland geintroduceerd en wordt tegenwoordig best veel aangeplant langs straten en in parken en plantsoenen. De vijf exemplaren waarvan het blad afkomstig is staan op een pleintje aan de noordkant van de Onderwijsboulevard en een stukje westelijk van de zijstraat de Leeghwaterlaan.

EIKEN BOMEN DEEL 3

Eikels Amerikaanse Eik

Een aantal al bruine Eikels van de Amerikaanse Eik, dezelfde eik als waarvan ik een foto van een blad en de stam toonde. De eikels zijn ongeveer 1,5 a 2 cm groot en wat ronder dan die van Zomereiken die wat langwerpiger zijn. En ook kleiner dan deze Amerikaanse. Bovendien hebben verse eikels van de Zomereik ribbels. Onder de bomen op de Grobbendoncklaan vond ik geen pas afgevallen en nog wat groenere eikels en net zo min exemplaren die nog aan het napje / "hoedje" vast zaten, dus je zult het voor nu met deze foto moeten doen :)

Ook las ik ergens dat Eikels van Amerikaanse Eik pas rijp zijn na 1 1/2 tot 2 jaar. Ik kan nergens iets vind hoe snel eikels van Zomereiken rijp zijn. Maar de allergrootste vraag is "RIJP VOOR WAT OF WIE ?"

Ik kan me niet voorstellen dat er op de Grobbendoncklaan Eekhoorns zitten en ook een ander verhaal dat ik ergens las vind ik een beetje vreemd: n.l. dat Eiken (in het algemeen) voor hun voortplanting afhankelijk zijn van de inheemse vogel Vlaamse Gaai. Wat die vogels er dan mee doen is ook weer zo'n vraag die bij me opkomt. Want als ze de inhoud ervan opeten kan de eikel niet meer kiemen en ik dacht ook altijd dat Vlaamse Gaaien o.a. eier-eters (etc.) waren ? In ieder geval ken ik de eikels van de Zomereik als zeer kiemkrachtig. Ze schieten vaak al in het voorjaar op als kleine boompjes onder de moederboom maar hebben daar weinig kans om groot te worden, zo dicht bij een andere boom is er weinig licht, voedsel en ruimte om zelf groot en volwassen te worden (een metafoor haast :) ).

EIKEN BOMEN DEEL 2

Blad Amerikaanse Eik

Een afgevallen blad van de Amerikaanse Eik. Gelig en nog redelijk vers. Als ze echt verdorren worden ze rood-bruin. De nog groene bladeren hingen te hoog om ze te kunnen plukken. Ik heb overigens bewust de onderzijde van het blad gefotografeerd omdat aan die zijde de nerven beter te zien zijn. Dit is een blad van gemiddelde grootte.

EIKEN BOMEN DEEL 1 1/2

Algemeen, Amerikaase Eik en overige soorten

ALGEMEEN

Bij de serie berichten over de Beuken aan de Grobbendoncklaan schreef ik al dat er op datzelfde gazon ook Amerikaanse Eiken staan. Latijns-wetenschappelijke naam: Quercus Rubra (of ook wel Quercus Borealis). Ook ditmaal weer 3 berichten met foto over deze soort, en eveneens in dezelfde volgorde: boomstam, blad en vruchten (eikels dus).

Ik schreef al eerder over Eiken, n.l. over de Zomereiken in het binnen de bebouwde kom gelegen natuurgebied de Heinis, (Vandaar dat ik dit DEEL 1 1/2 noem) Zomereiken zijn inheems maar de Zomereiken die ik in 's-Hertogenbosch ken zijn geen echt grote bomen. Ook niet die aan de dijk langs het Drongelens (afwaterings-) Kanaal. Op de recent toegevoegde link "Bomen in 's-Hertogenbosch" wordt alleen gesproken over Eiken, Beuken, Lindes, Platanen etc. zonder soortnamen te noemen (uitzonderingen daargelaten). Waar er in de stad heel grote Zomereiken staan weet ik niet.

Als ze heel groot worden dan kan de takkengroei een vrij grillige structuur hebben. Die zijn vooral bekend van 19e eeuwse romantische schilderijnen van de Nederlandse schildersfamilie Koekoek. Dit schilderij is een mooi voorbeeld van wat ik bedoel en is van Marinus Adrianus Koekoek (1807 - 1868). Hoe het heet, uit welk jaar het stamt, etc. is mij niet bekend. Laten we maar zeggen als JPG reproductie "public domain":

www.hessink.nl/Webalbum/nefretete/schilderijen-1/2025.jpg

OVERIGE SOORTEN

Er betaan vele soorten Eiken maar alleen de Zomereik en de Wintereik zijn van origine inheems in Nederland. De Wintereik is veel minder algemeen dan de Zomereik, haast zeldzaam en alleen te vinden op door natuurbeschermingsorganisaties beschermde landgoederen. Zuid Europese soorten zijn o.a. de Kurkeik, Moseik, Hulsteik en Steeneik. Twee soorten die in Nederland voorkomen en van origine uit Noord Oost Amerika komen zijn de Amerikaanse Eik en de Moeraseik. Op die laatste hoop ik in de komende dagen terug te komen.

AMERIKAANSE EIK

Amerikaanse Eiken zijn vrij statige monumentale bomen die wel tot 25 meter hoog kunnen worden (Zomereiken worden wel tot 30 meter). In Nederland is ie intussen ook vrij algemeen "ingeburgerd". Ze worden nogal eens in parken aangeplant maar je kan ze ook tegenkomen in echte loofbossen, maar hoeveel echte loofbossen kent Nederland nog ? Bijna alles is aangeplant (vooral in steden natuurlijk), bedoeld voor kap en veelal gemengd bos of naaldbos. Vooral bossen met slechts 1 soort naaldbomen vind ikzelf oersaai ! :)

BEUKEN BOMEN DEEL 3


Ik heb dus op de grond onder de boom geen dichte bolsters gevonden. Ik weet ook niet zeker OF ze wel "dicht" van de bomen afvallen ?
Misschien vergis ik me en dat we ze als kind zo bemachtigden door stokken in de kroon te gooien om ze zo uit de boom te doen vallen. Wel herinner ik me dat ik als kind bolsters openmaakte om de nootjes te bemachtigen. Anno nu kan je dat vandalisme noemen maar vroeger was het bij kinderen zeer populair, ook bij Kastanjebomen. Misschien doen kinderen het nog steeds wel ?

De inhoud van de nootjes is eetbaar. Als er uberhaupt sprake is van een inhoud want vaak zijn ze leeg. Ik hoorde laatst het verhaal dat er slechts 1 x per 7 jaar iets in de nootjes zit, maar of dat waar is, en waarom zou ik niet weten. Ik heb een paar van de nootjes open gemaakt en daarin zat zeker iets eetbaars.

In een reactie op het eerste bericht over Hazelaar bomen werd geschreven dat de inhoud van beukennootjes een gif bevat, maar de giftigheid daarvan valt reuze mee hoor. Dat is alleen zo als je heel verse eet (en in grote hoeveelheden) want als je ze een tijdje laat drogen is er niks meer aan de hand.

Verder heb ik vroeger vele pogingen gedaan om door nootjes te zaaien zelf Beuken boompjes te kweken. Ten eerste is het maar de vraag of er dus iets in de nootjes zit en ze dus wel kiemen. Als ze kiemen komt er een plantje uit met 2 kiembladeren (waaraan je zoals bij zoveel planten niet eens kan zien van welke soort plant ze zijn). Hoger dan een paar centimeter en die twee blaadjes kwamen ze niet. Ze stierven daarna helaas al snel af.

VRAAG / VERZOEK:
Weet iemand hoe het precies zit met lege nootjes ?

GRAAG VIA "reacties" ONDERAAN HET BERICHT

BEUKEN BOMEN DEEL 2

Zoals ik al schreef waren er nog geen bladeren van de boom gevallen maar ik vond op de grond wel dit afgebroken twijgje. Uit de vorm en kleur van het blad is af te leiden dat het om een gewone Beuk gaat. Latijns-wetenschappelijke naam Fagus Sylvatica.

Bij het blad links zie je ook hoe de bolsters aan de takken zitten. Deze is leeg maar er staat me bij van vroeger dat ook nog dichte bolsters van de boom vallen. Daarover meer in het volgend bericht.

In het midden van de foto (als je em uitvergroot) zie je in het verlengde van het steeltje ook nog een knopje. En dat in september ? Is me ook een raadsel.

BEUKEN BOMEN DEEL 1

Hierbij deel 1 van een serie van 3 berichten over Beuken bomen in 's-Hertogenbosch. Ik was al eerder van plan er over te schrijven en was getipt dat er Beuken bomen in het kleine Casinotuin parkje staan. Ik was vooral uit op de Beukennootjes en was er al een paar weken geleden gaan kijken maar vond geen nootjes. Er staan enkele Beuken bomen, aan het geasfalteerde (naamloze ?) pad richting de kruising van Hekellaan en Petterlaarseweg, Zuidwal en Oude Dieze staat zelfs een heel grote Treurbeuk. Maar de nootjes waren nog niet rijp en ik zag er ook maar een paar hangen op grote hoogte. Ook langs het geasfalteerde pad door hetzelfde parkje dat het verlengde is van het Cavaliersstraatje staat op enige afstand van het pad een grote Beuk (of zelfs meerdere ?), maar ook daar kon ik nog geen nootjes ontdekken, noch op de grond, noch hangend in de boom zelf.

Daarna ontdekte ik nog een hele grote Beuk aan de achterkant van de St. Jans Kathedraal, pal aan de binnenkant van het hek dat het terrein van de kathedraal omsluit. Ook daar nog geen afgevallen nootjes. Alleen nootjes van het vorige jaar die er zeer smerig uitzagen. Aangezien ik geen grote afstanden per fiets wil gaan afleggen in de hoop ergens toevalligerwijs een Beuk tegen te komen en ook niet de bossen van Vught wil intrekken (want de blog gaat immers over natuur in stedelijke omgeving) heb ik her en der om wat tips gevraagd aan kennissen waar in 's-Hertogenbosch nog meer grote Beuken die vruchtdragend zijn te vinden waren. Iemand tipte me toen over de Grobbendoncklaan in de noordelijk van het centrum gelegen Graafse Wijk. Die laan ligt noordelijke van de IJzeren Vrouw plas met parkje er omheen. De Beuken staan op een noorderlijk gelegen gazon strook van die laan. De Beuken staan daar om em om met even grote Eiken van het soort Amerikaanse Eiken. Dat was dus 2 vliegen in 1 klap :)

Grappig is dat er dus onder de Beuken afgevallen verdorde bladeren liggen van die Eiken maar vrijwel geen enkel blad van die Beuken. Eiken laten hun blad veel eerder in de herfst vallen dan Beuken. Die Eiken kom ik later terug. Omdat ik het in het vorige bericht nog had over boombasten en ook specifiek die van Beuken heb ik bij dit eerste bericht een foto geplaatst van het onderste deel van de stam en de boomgrondse kronkelige wortels. De felgroene kleur van die wortels is echt, en niet veroorzaakt door flitslicht want dat heb ik niet gebruikt. Misschien een miniscule mos-achtige aanslag maar ik heb er op dat moment niet aan gedacht dat beter te bekijken

BOOMBAST

Van Platanen en in het algemeen

Gisteren kwam er een anonieme reactie op het 2e bericht over Plataan bomen. Die over de 3 soorten en het feit dat ze goed tegen luchtvervuiling kunnen. De reactie is in het Engels en een citaat uit een Engels boek. Auteur en titel zijn keurige vermeld, maar het is nogal moeilijk Engels en daarom zal ik het al vertalend samenvatten en grijp ik ook de gelegenheid aan om het over boombast in het algemeen te hebben.

De Engelses auteur heeft het over hybride Plataan bomen (dat moet dus de Gewone Plataan zijn) die het ondanks de "smog" in London zo goed doen. De schilferige Plataan boombast die zichzelf regelmatig ververst (lees: ervan afvalt) de schadelijke stoffen "filtert" en zich er zo van ontdoet. De auteur stelt dat dit geen moderne aanpassing is van de hybride soort omdat ook de voorouders van deze bomen (dus de Westerse en Oosterse Plataan) ook al dat afweer-mechanisme hebben, en dat die boomsoorten al langer bestaan dan steden en luchtvervuiling.

Boombast in het algemeen bevat diverse vitale functies en bij veel soorten barst de bschors door de groei van de boom in de dikte. Sommige boomsoorten hebben eigen mechanismes die het barsten van de schors voorkomen. Voorbeelden daarvan zijn Berkenbomen, die ook een deel van hun bast verversen via de bekende witte horizontale velletjes die loslaten. Een Kurkeik bijv. krijgt een hele dikke bast waarvan kurk gemaakt wordt. Beuken hebben weer een heel dunne gladde bast die echter zeer gevoelig is voor "zonnebrand".

Voor wie meer wilt lezen over de vitale functies van boombast verwijs ik naar: http://nl.wikipedia.org/wiki/Boombast#Intern

Nog een weetje over biologische onkruidbestrijding. Als je in het voorjaar op kale grond (tussen de planten die je zelf kweekt) een flinke laag gemalen boomschors strooit krijgt onkruid geen kans. Kleine kiemende plantjes kunnen daar niet doorheen komen, want er komt ook geen licht en lucht doorheen. Ik heb er geen persoonlijke ervaringen mee, maar het klinkt aannemelijk. Wel heb ik mijn twijfels bij de bewering dat je na een paar jaar strooien van gemalen boomschors helemaal nooit meer onkruid krijgt.

Ook wil ik nog wijzen op een tweetal reacties op het eerste bericht over Hazelaar bomen. Die reacties gaan juist over Beukennootjes en grote Beukenbomen in 's-Hertogenbosch. Ik was juist van plan om over dat onderwerp te gaan schrijven, alsook over een aantal andere soorten Eikenbomen dan de reeds eerder genoemde Zomereik.

BLOEI GESTREEPTE DOVENETEL


Hierbij weer eens een bericht over een plantje in mijn tuin. Een plantje dat zeker een favoriet van me is en uit zichzelf opgedoken is en dat ik dus aanzag voor een inheemse / wilde plant. Ik dacht steeds dat het een Gevlekte Dovenetel was, maar intussen vermoed ik dat het een verbasterde variant ervan is die ook aangeboden wordt als sierplant. Dat is de Gestreepte Dovenetel die als Latijns-wetenschappelijke naam Lamium Maculatum Variegatum heeft; dat als 3e toegevoegde woord bepaalt het onderscheid tussen de Gevlekte en Gestreepte. De Gestreepte heeft i.p.v. "vlekken" een witte streep op de hoofdnerf van het blad. De Gestreepte verwildert gemakkelijk en zo is ie, denk ik, ook in mijn tuin terechtgekomen, want een poosje geleden al zag ik dat deze Gestreepte ook in een door de gemeente aangelegde plantenbak in een straat verderop staat. De zaden worden verspreid door mieren en verder heeft de plant wat kruip neigingen met bovengrondese uitlopers. Hij kan bloeien in de periode april t/m november en bij mij doet ie dat dus in medio september. De bloemen zijn groter dan die van de algemene Paarse Dovenetel. Behalve deze Getreepte bestaan er nog minstens 10 andere gekweekte varianten van de inheemse Gevlekte Dovenetel.

KRUISSPIN IN SCHAGEN


Een bekend verschijnsel in de herfst zijn ook altijd de Kruisspinnen. Latijns-wetenschappelijke naam Araneus Diadematus. Waar ze zich gedurende de rest van het jaar bevinden en wat ze dan doen, of dat ze misschien maar heel kort leven is mij niet bekend.

Ze komen vooral in tuinen voor vanwege de schaduw en de geringe wind waardoor ze hun web gemakkelijk kunnen spinnen. Dat web spinnen ze iedere dag opnieuw, wat ze ongeveer 20 minuten kost. Ook spannen ze hun web vrij hoog omdat ze vooral vliegende insecten vangen. Dit i.t.t. de meeste andere spinnensoorten die hun web laag spannen om insecten die op de grond leven te vangen. Als ze op prooi wachten zitten ze altijd ondersteboven, of duidelijker gezegd met hun kop naar beneden. Niet alle draden van het web zijn kleverig, sommige draden zijn dat niet omdat de spin ze als eigen "wegen" gebruikt. Als ze een prooi vangen wordt die vaak eerst ingesponnen tot een pakketje wat pas later leeggezogen wordt.

De vrouwtjes zijn veel groter dan de mannetjes en ten tijde van de paring laat het mannetje de draden trillen om aan te geven dat hij geen prooi is. Na de paring wordt het mannetje nogal eens opgegeten. Dus dat komt niet alleen voor in horror B-films :) Sterker nog, het komt zelfs voor dat het mannetje de eitjes nog aan het bevruchten is terwijl ie al opgegeten wordt.

De foto is gemaakt door An uit Schagen.

HAZELAARS DEEL 9 (SLOT)

Katjes Gewone Hazelaar

De Hazelaar is een zgn. "naaktbloeier" wat wil zeggen dat ie bloeit voordat ie bladeren heeft. De bestuiving is afhankelijk van de wind. Aan de Hazelaar zitten de mannelijke en de vrouwelijke bloeiwijzen apart. De vrouwelijke bloemen zitten met drie tot vier in een klein knopje bij elkaar. De mannelijke bloemen zitten in katjes en zijn al in de zomer aanwezig in de oksels van de bladeren. Ze gaan pas bloeien in januari. Althans dat is het officieele verhaal.

Dit jaar dus "mooi niet", of althans niet in dit specifieke geval in Schagen. Daar hangen NU (begin & medio september !) katjes in de struiken.

Rara hoe kan dat ?

Ook deze foto is weer gemaakt door An.

HAZELAARS DEEL 8

Afgevallen Hazelnoten van de Gewone Hazelaar

Afgevallen Hazelnoten van de Gewone Hazelaar. Wederom van An uit Schagen. De losse nootjes links varieren tussen de 15 en 20 mm. En hoe donkerder ze zijn, hoe rijper.

HAZELAARS DEEL 7

Hazelnoot vrucht hangend in de Gewone Hazelaar

Hazelnoten van de Gewone Hazelaar zoals ze in de boom hangen. Dit zijn de Hazelnoten zoals we ze kennen. De noten zitten in een vrucht, soms slechts 2 stuks, tot wel 7 toe. Duidelijk is het verschil te zien met de vrucht van de Boomhazelaar. Deze nootjes zitten in een soort tulp-vormig jasje. De noot rechts op de foto is er nog geheel mee omhuld. Links is het nootje al uit de vrucht gevallen.

De foto van An is gemaakt van een struik uit Schagen.

HAZELAARS DEEL 6

Struiken / bomen / biologische familie indeling

Al voordat ik ueberhaupt Hazelnoten had gevonden was ik al onderzoek aan het doen naar Hazelaars omdat zowel An als ikzelf vroeger een Krulhazelaar in de tuin hadden. Het cultivar ras dat ook Kronkelhazelaar, Toverhazelaar of Kurkentrekker genoemd worden. En dat is weer iets anders dan de Cultivar Treurhazelaar. Maar in feite zijn het afgeleiden van de inheemse soort en dat zijn geen bomen maar struiken / heesters. Defenities: Een boom komt als 1 stam uit de grond, en heeft pas op hogere hoogte takken, een struik komt met meerdere kleine stammetjes uit de grond en vormt al snel boven de grond zijtakken. Overigens geen officieele definities; ik verzin ze ter plekke :)

Ook de inheemse Hazelaar (Latijns-wetenschappelijke naam Corylus Avellana) is een struik en daarvan bestaan diverse rassen die gekweekt zijn voor de bekende Hazelnoten zoals we die kennen. In een mediteraan klimaat gedijen ze beter dan in Nederland. Ze hebben twee geslachten bloemen, de katjes zijn de mannelijk, de vrouwelijke zijn totaal anders ! Wie weet kom ik daar later nog eens op terug. Lees meer op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hazelaar

Er is ook wat onduidelijkheid onder biologen omdat het qua biologische familie veelal ondergerbracht wordt tot die van de Elsen (Betulaceae), volgens anderen zou het een aparte familie moeten zijn, n.l. die van de Hazelaars (Corylaceae). Qua geslachtnaam heten alle Hazelaars echter Corylus. Opvallend is ook dat er slechts deze ene geslachtnaam is voor zowel struiken als bomen. Lees meer op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Corylus

Erg complexe materie allemaal, die bomen families van het noorderlijk halfrond, de Beukenfamilie (of Napjesdragers, of Fagaceae) zijn ook de geslachten Eiken en Kastanjes (maar dan niet de Paardenkastanjes maar het geslacht waar ook de Tamme Kastanje onder valt, de Castenea). Lees meer op:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Beukenfamilie

HAZELAAR BOMEN DEEL 5

Groene vrucht Boomhazelaar Westerpark

Een groene vrucht van de Boomhazelaar waar ik nu ook een afmeting bij getekend heb. Ik heb deze gevonden bij de meest westelijke ingang van het Westerpark bij de de straat de Dertien Loten, op de overgang van Deuteren en de Weidonken. Precies op die plek grenzen Westerpark en de botanische tuinen van de HAS (Hogere Agrarische School) aan elkaar. De boom zelf staat vlak langs het hek in die tuin, maar de kroon hangt gedeeltelijk boven het park. Ik vond deze vrucht op de grond, maar waarschijnlijk is ie er afgetrokken. Want op de Vaaltweg zag ik later dat de vruchten al verdord zijn voordat ze uit de boom vallen. De vrucht op de foto is al wat minder groen dan wanneer ie nog groeiende is, want dan is ie echt felgroen, zoals op deze online foto is te zien:
www.bomengids.nl/zomer2004/pics/Boomhazelaar__Corylus_colurna__Turkish_filbertimg_4983fruit.jpg

HAZELAAR BOMEN DEEL 4

Vruchten en noten Boomhazelaar aan Vaaltweg


Een "tapijt" van afgevallen vruchten en losse nootjes die al enkele weken in de zon liggen te blakeren. Op de stoeprand zijn overigens ook Korstmossen te zien.

HAZELAAR BOMEN DEEL 3

Grootste Boomhazelaar aan de Vaaltweg


























De grootste Boomhazelaar aan de Vaaltweg. Deze zal zo'n 4 meter hoog zijn. In totaal staan er slechts 7 boompjes, waarvan twee die wat groter en gezond zijn. De andere vijf zijn kleiner en staan te kwijnen. Het zou me niks verbazen als er een aantal dood zouden gaan.

HAZELAAR BOMEN DEEL 2

Boomhazelaar of Turkse Hazelaar: het blad



Een blad van 1 van de Hazelaars aan de Vaaltweg.

HAZELAAR BOMEN DEEL 1

Boomhazelaar of Turkse Hazelaar: de vruchten


Op maandag 3 september kwam ik, aan de overkant van de Diezebrug door de Vaaltweg en zag daar in de parkeervakken van de GGD vruchten van een boom liggen. Op afstand dacht ik even aan bolsters van Tamme Kastanjes. Dergelijke bolsters bevatten heel veel stekels net als die van de Platanen. Op de terugweg ben ik gestopt en heb ik een aantal vrucht met nootjes erin / eraan meegenomen. Gezien de vorm van de vrucht had ik niet meteen in de gaten van welk soort boom ie was. Grootte en bladeren van de bomen deden ook niet meteen een belletje rinkelen. Pas toen ik het nootje zelf beter bekeek realiseerde ik me dat het een soort Hazelnootjes moeten zijn. In de vruchten zitten wel 2 - 8 nootjes. Na wat research kwam ik er achter dat dit de Boomhazelaar moet zijn. Latijns-wetenschappelijke naam Corylus Colurna of een kruising ervan die Corylus Colurna Turkish Filbert genoemd wordt of in het Nederlands Turkse Hazelaar.

Hierbij een closeup foto van de vrucht (nadat ie al flink uitgedroogd was door lang op de grond liggen) en daarnaast wat losse nootjes.

In drie volgende berichten foto's van het blad en boom zelf en het "tapijt" van afgevallen vruchten en nootjes op de grond. Daarna nog een foto van een veel versere pas uit de boom gevallen vrucht (eentje die ik elders gevonden heb). En daarna een verhaal over de 2 groepen van bomen die Hazelaars genoemd worden. En dan later nog een bericht over Hazelaars en Hazelnoten zoals we die kennen ter consumptie met een foto uit Schagen.

Meer info over dit soort en de kruising:
www.neerlandstuin.nl/bomen/corylus_colurna.html
www.bomengids.nl/soorten/Boomhazelaar__Corylus_colurna__Turkish_filbert.html

Zie foto Plataan stam hieronder

Ik heb een stukje naar onderen in de blog een foto en verhaaltje over de boombast van platanen geplaats.

Effe scrollen dus :)

PERENRAS

Ik had de laatste tijd flink wat peren uitgedeeld aan vrienden en was er zodoende achter gekomen dat het geen stoofperen zijn maar handperen. Van een persoon die in de jeugd op een boerderij met boomgaard woonde hoorde ik dat het waarschijnlijk het ras Doyenne du Comice is. Na het ras de Conference in Nederland het meest geteeld, met name in Zeeland en de Betuwe. Het ras is gekweekt door de Comice Horticole de "Maine et Loire" te Angers in Frankrijk en in de handel gebracht in 1849.

Het is een sterke groeier waardoor ie vaak last heeft van beurtjaren (het ene jaar meer peren dan in het andere jaar) en dat het daarom raadzaam is om in een jaar met veel vruchten ze flink te dunnen. Bij mij hingen er dit jaar heel veel aan, maar omdat het een hoogstam is en ook de takken ver uitwaaierend vanaf de stam, heb ik de meeste peren helaas moeten laten hangen, simpelweg omdat ik er zonder keukentrapje niet bij kan. De oogsttijd is ook maar heel kort, slechts 2 weken, ze rijpen erg snel. De peren die zijn blijven hangen worden dus overrijp en vallen op de grond en gaan rotten en er komen ook veel vogels op af. Als resultaat daarvan ziet het er onder de boom nu uit als op de foto hierboven.

KLEUR GEWONE PAD

De padden in Schagen laten zich de laatste tijd niet meer zien dus is het nog even wachten op een foto waarop de kleur van de ogen te zien is.

Verder vragen we ons al geruime tijd af waarom de Gewone Pad (Bufo Bufo) zo veel verschillende huidskleuren heeft. Welnu, ik lees net in een artikel over deze paddensoort in het natuurgids boek van het Brabants Landschap dat het afhankelijk is van stemming, vochtigheid, jaargetijde of vervelling en dat de kleur kan varieren van geel tot zwart. Verder vermeldt Wikipedia dat er 4 ondersoorten bestaan die verschillende verspreidingsgebieden in Europa hebben en verschillende kleuren, tot zelfs rood toe. Soms ook met een tekening.

REDACTIONEEL 2

Nog iets: rechtsbovenaan voeg ik regelmatig LINKS naar andere websites toe. In mijn visie zijn die ook de moeite waard, dus je kunt ook een kijkje nemen op deze blog om andere redenen dan mijn persoonlijke verhalen.

De nieuwe links hebben vaak te maken met de onderwerpen van de laatste berichten op de blog en omdat het herfst is gaat het de laatste tijd veel over vruchten van bomen, en bomen in het algemeeen.

Als je zelf interessante websites wilt voordragen meldt het dan gerust.

REDACTIONEEL 1

Af en toe krijg ik opmerkingen dat de geplaatste foto's te klein, vaag en onscherp zijn. Voor zover u / je het nog niet in de gaten had hierbij de mededeling dat de foto's clickable zijn en je dan een uitvergroting te zien krijgt in de resolutie 800 x 600 pixels. De breedte is altijd 800 pixels, in een enkel geval is de hoogte variabel.

PLATAAN STAM / BOOMBAST

Hier een foto van een boomstam van een Plataan aan de Boschveldweg. In de richting van de v.m. Willem 2 fabriek zijn het best dikke en hoge bomen, meer in de richting van het NS station zijn ze steeds kleiner en dus kan je daarvan de bladeren goed zien (maar toch nog niet geplukt kunnen worden omdat ze te hoog hangen). Die zijn ook 3-lobbig dus zijn het ook Westerse Platanen. Ook op plekken elders waar ik ze zag, wat kleinere waarvan je de bladeren wel kunt plukken blijken ze allemaal 3-lobbig te zijn. Aan de straat langs het Hugo de Groot Plein / Noordzijde van het Paleis van Justitie in het Paleiskwartier staan zelfs kleine Westerse Platanen waarvan Leibomen worden gemaakt. Ik neem aan dat bekend is wat en waarvoor leibomen worden aangeplant / gevormd. Meestal worden Lindebomen tot leibomen gemaakt. Wie het niet weet, vraag het gerust en ik zal er over schrijven.

BLAD WESTERSE PLATAAN


Hierbij een closeup foto van een Westerse Plataan boom. Geplukt van een boom aan het Bloemenkamp pleintje in
's-Hertogenbosch.
Het lijkt het me zo overduidelijk wat een 3-lobbig blad is.

PLATAAN BOMEN DEEL 2

Het verschil tussen de diverse Plataan bomen is als volgt:

- GEWONE PLATAAN.
Latijns-wetenschappelijke naam: Platanus x Acerifolia of Platanus Hispanica.
* Is een kruising (cultivar) tussen de Westerse en Oosterse Plataan.
* Deze hybride is een snelle groeier en wordt daarom tegenwoordig in veel steden in Nederland aangeplant.
* Dit ras kan goed tegen luchtvervuiling.
* De bladeren zijn 5-lobbig.

- WESTERSE PLATAAN.
Latijns-wetenschappelijke naam: Platanus Occidentalis.
* Is inheems in Amerika en wordt in Nederland ook veel aangeplant.
* De bladeren zijn 3-lobbig en ondiep ingesneden.

- OOSTERSE PLATAAN.
Latijns-wetenschappelijke naam: Platanus Orientalis.
* Of ie wel voorkomt in Nederland is me nog niet bekend. Hij is inheems in Zuid- en Oost-Europa, Klein Azie en India.
* Groeit minder snel dan de Gewone Plataan.
* Kan minder goed tegen luchtverontreiniging.
* De bladeren zijn 5 of 7-lobbig.

Als je er eenmaal op gaat letten staan er heel veel Platanen in de stad (vast ook in andere steden). Ik zal niet alle plekken gaan noemen, maar op het Bloemenkamp pleintje naast winkelcentrum De Arena in 's-Hertogenbosch staan vrij kleine en jonge Westerse Platanen waarvan ik een blad geplukt heb en dat is 3-lobbig (vandaar dat het Westerse Platanen moeten zijn). Ik zal er in een nog volgend bericht een foto van plaatsen.

De bomen aldaar zijn niet echt groot. Pas na april 1998 aangeplant want zo oud is het winkelcentrum De Arena en het omliggende gebiedje. De takken waren in ieder geval dermate laaghangend dat ik er een blad van af kon trekken. Ook hingen aan de boom vruchten. Op het eerste gezicht dezelfde als op de foto in het eerdere bericht. De Bloemenkamp is een pleintje dat grenst aan de Pastoor De Kroonstraat en een stukje verderop in de straat staan veel grotere Platanen. Weer dermate hoog dat je niet bij de bladeren kan of kan zien of er vruchten aan hangen.

Tot slot de redenen waarom ze zoveel in steden aangeplant worden:

* ze kunnen goed tegen luchtverontreiniging.
* ze hebben weinig ruimte nodig voor het wortelstelsel.
* ze kunnen goed tegen snoeien wat ook efficient is ter bestrijding van een schimmelziekte die voorkomt op takken.
* ze hebben een dichte kroon wat voor veel schaduw zorgt.
* vanwege hun sierwaarde die em vooral in de bast van de stam zit, denk ik.

Ik zal ook nog eens een studie maken van de basten van de Gewone en de Westerse, wie weet verschillen die toch ook.

VRAAG / VERZOEK:
Als iemand weet of de Oosterse Plataan in Nederland voorkomt, laat het ons weten s.v.p.

GRAAG VIA "reacties" ONDERAAN HET BERICHT

VRUCHTEN PLATAAN BOMEN


Hier in 's-Hertogenbosch staan langs veel straten grote danwel kleinere Plataan bomen. Bij mij in omliggende straten in de wijk ook. Hoe oud de bomen moeten zijn voordat ze vruchtdragend zijn weet ik niet. Er zijn diverse soorten waaronder de Westerse en Oosterse en dan ook nog een ras dat daar een kruising (cultivar) van is en die Gewone Plataan heet. Op de verschillen tussen de twee soorten en bastardras kom ik later nog terug.

De bomen die hier langs straten staan hebben een heel hoge stam en daardoor kan ik niet bij de bladeren. Van die bladeren kan je afleiden om welk soort het gaat, dat lukt dus helaas niet. Ook vruchten zie ik niet hangen, en zeker al niet op de grond liggen want die blijven in de winter gewoon aan de boom hangen en vallen pas in het voorjaar af.

Op woensdag 29 augustus zag ik echter aan de Graafsebaan in Rosmalen (een deelgemeente van 's-Hertogenbosch) een grote Plataan staan vlakbij een groot landhuis, waarvan de takken veel lager hingen dan die van de bomen bij mij in de wijk. Ik ben vergeten om een blad te plukken, maar er hingen nog niet rijpe vruchten aan, zie bovenstaande foto. Ik had ze nog nooit gezien en wist dus ook niet dat het een soort bolsters zijn die een beetje op Kastanje bolsters lijken. Officieel heten ze dopvruchten i.p.v. bolsters. Wat er in zit blijft nu nog een raadsel, want ik wil ik ze niet geforceerd openbreken. Laat ze maar net als in de natuur rijpen tot het voorjaar. Maar misschien heb ik ze te vroeg geplukt; er was flink wat kracht voor nodig om ze van de boom te trekken. Wie weet dus komend voorjaar een foto van de rijpe vrucht.

KASTANJES: HERINNERINGEN

MIJN BOOM

Zoals ik een poosje geleden al aankondigde bij deze een bericht uit mijn herinnering over natuur en eigen tuin vroeger, en daarin speelt de Paardenkastanje een centrale rol. Als zoon van een vader die vroegere landarbeider en later hoofd van de plantsoenendienst was van een gemeente op het meest noordelijke eiland van Zeeland (Schouwen Duiveland) zaaiden mijn vader en ik als peuter of kleuter een kastanje en vader vertelde dat dat "mijn boom" zou worden. Hoe oud ik precies was weet ik niet meer, 3, 4 of 5, iets dergelijk (ergens tussen 1961 en 63 dus). Wel dat het linksachter in de tuin was en vlakbij een vroeger varkenshok. In vroeger tijden kochten plattelandsmensen daar in het vroege voorjaar een big en mesten die vet en die werd dan later geslacht voor eigen consumptie, maar dat is van voor mijn tijd. Het ouwe hok werd zogenaamd mijn hut en er zat maar een klein raampje in, het stonk er enorm en er zaten heel veel spinnen en een rat had ik er ook wel eens gezien. Ik kwam er zelden binnen en vriendjes moesten er ook niks van hebben. Desondanks werd het hok pas later afgebroken. Dat was voor de aanleg van riolering in het dorp. Voorheen had iedereen een sceptic tank die om de paar jaar werd leeggepompt. Voor de aanleg van die riolering werd evenwijdig aan de achtergevels van de huizen een brede gleuf gegraven en daardoor moest de tuinen kaal / leeg gemaakt worden en bomen moesten weg, dus ook "mijn boom". Hoe oud ik toen was weet ik wederom niet meer, ik denk ergens tussen de 7 en 10 (periode 1965 - 1968). De kastanjeboom die toen al een aardig boompje was werd toen verplant naar een plek rechts voorin de tuin, pal achter de schuur en achteraf veel te dicht bij het hekwerk van de erfscheiding met de buren.

EIGEN TUIN

Bijkomstigheid van de verplanting was dat ik in een vierkant stuk grond van ongeveer 5 x 5 meter er een eigen stuk tuin bij kreeg waar ik kruiden verbouwde maar ook wilde planten. Voorwaarde die pa stelde was dat ik het onkruid binnen de perken hield, dus niet op zijn deel van de tuin oversloeg en dat mijn deel ook niet te wild werd. Als wilde planten had ik soorten als Hondsdraf, Vijfvingerkruid, Bosaardbei, Sint Janskruid, Watermunt en mijn favoriete en niet bepaald algemene plant Agrimonie. In die tijd heb ik een uitgebreide zelfstudie gedaan naar keuken- en medicinale kruiden, maar ook kruiden die geschikt waren om thee van te trekken. Bij dat laatste was Watermunt een favoriet van me, die vond ik lekkerder dan Pepermunt en Kruizemunt. Ik droogde de kruiden ook op professionele wijze (een verhaal apart, mocht iemand nieuwsgierig zijn dan schrijf ik dat op verzoek ook nog wel eens op) zodat ze een jaar lang bruikbaar bleven.

Na de verplanting sloeg de Paardenkastanje boom goed aan en groeide als kool :) Hij toornde al snel boven het dak van de schuur uit en verder, en zo rond mijn 16e of 17e (1974 / 1975) droeg ie de eerste kastanjes. Zoals ik al eerder schreef zijn het snelle groeiers en dus is het ook erg zacht / slap hout, vergelijkbaar met het hout van Wilgen en Populieren (= Abeelen). In de tijd dat de boom behoorlijk groot werd begon de buurman met de tuin ernaast te protesteren tegen mijn vader want de boom wierp inderdaad een schaduw in de tuin van de buren maar ze hadden daar toch geen behoefte om speciale zonmimmende planten of groenten te verbouwen, dus werd het protest weggewimpeld. De boom stond op ongeveer een meter van de erfscheiding en dat is volgens de wetten van kadaster verboden; bomen moeten op minstens twee meter van de scheiding staan. De boom heeft nog jaren op die plek gestaan en kastanjes gedragen. Toen ik naar 's-Hertogenbosch was verhuisd was en ik weer een keer thuis kwam bleek mijn pa toch onder de druk van de buurman bezweken en had de boom omgezaagd dan wel gerooid (dwz. ook de wortels verwijderd). Welk van die twee weet ik niet meer, alleen dat ie het van de bast ontdane onderste deel van de stam had bewaard als een soort hakblok annex zit-object. Ik nam het mijn vader behoorlijk kwalijk want ik beschouwde het echt als "mijn boom" en dacht als een soort heidens bijgeloof dat het lot van de boom verbonden was met mijn eigen lot.

VAKANTIEWERK

Nog een bewijs dat Kastanjes erg gemakkelijk kiemen trof ik aan op een biologische boomkwekerij in het dorp waar ik gedurende diverse zomers minstens een maandlang vakantiewerk deed. Doordat de kwekerij biologische was bestond het werk vooral uit onkruid wieden want er groeiden een aantal sterk woekerende planten die kleine boompjes konden verstikken. Een ander deel van het werk was het vastbinden van boompjes aan bamboe stokken wat met raffia gedaan werd. Veel boomsoorten en heesters werden klein gekocht bij een andere kweker en alleen groot gebracht. Slechts weinig boomsoorten werden zelf gezaaid, een daarvan was de Paardenkastanje, waarvan ik het waarom niet begreep. De Kastanjes werden gewoon met een kruiwagen in een houten bak op de grond gekiept, echt in lagen boven op elkaar en zelfs zonder ze te bedekken met grond en verdomd ze kiemden nog ook. Zodra er een flinke kiem aan was gekomen werden ze uitgeplant, werk dat de vakantiewerker helaas niet mochten doen. Ik noemde al dat ik het waarom niet begreep want iedereen kan een Kastanje met resultaat zaaien. Achteraf was het misschien een speciaal ras waar ik pas recentelijk over gelezen heb, n.l. een ras dat geen Kastanjes draagt en dat daarvoor speciaal gekweekt is met de bedoeling om ze op plekken aan te planten waar auto's geparkeerd staan. Als Kastanjes uit de boom vallen op een dak of moterkap van een auto kunnen ze n.l. flinke deuken veroorzaken.

GERIJPTE KASTANJE


Hierbij een foto van dezelfde kastanjebolster als eerder maar nu opengebarsten en van ongeveer een week later. Ook als ze binnen liggen met weinig daglicht rijpen ze en barst de bolster open. De bolster doet er (althans binnen) toch wel een tijdje over voordat bolster en eigenlijke kastanje van elkaar losgeraken. Buiten in zonlicht gaat dat vast sneller. Hoe ze er dan uitzien is neem ik aan bij iedereen bekend.

VOLKSTUINEN IN DE HEINIS

Qua plantensoorten vond ik het in het gebied gelegen grote volkstuinen complex veel interessanter planten. Natuurlijk een terrein met een hek er omheen, dat na zonsondergang afgesloten wordt en tot mijn verbazing was er zelfs een soort cafe / kantine achtig iets met terras voor mooi weer en aan het logo te zien zelfs gesponsord door een bekend biermerk (3 x raden welk merk :) ! Nergens staat een bordje "verboden toegang" voor niet leden, of non tuinders ofzo en toch krijg je het gevoel dat je een bepaald territorium binnendringt. Uit respect had ik dat nog nooit eerder gedurfd, maar ditmaal trok ik de stoute schoenen aan en ben ik met een vriend op mijn aftandse mountainbike door alle onverharde hobbelige paadjes gefietst en werkelijk mijn ogen uitgekeken. Als ik in mijn eentje was geweest had ik er wel de gehele dag te voet kunnen rondstruinen. Op een gegeven moment kwam er wel een man naar ons toe die de indruk wekte een soort beheerder te zijn. Hij vertelde ons dat het eigenlijk toch geen openbaar terrein was en hij informeerde naar onze intenties en na duidelijk te hebben gemaakt dat we louter plantjes kwamen kijken en geen intenties tot stelen te hebben was het okay en liep ie terug in de richting waar ie vandaan kwam. Dat stelen van gewassen en ook vandalisme schijnt in sommige volkstuinen voor te komen. Hij was de enige man die we in de tuin hebben gezien behalve een aantal mannen die bier zaten te drinken op het terras bij de ingang. Zoals op veel volkstuinen staan naast broeikassen ook kleine huisjes, erg leuk, eigenlijk een soort buiten- / vakantiehuisjes van mensen die geen geld hebben voor een echt tweede huis.

NATUURGEBIED DE HEINIS

Al in het eerdere bericht over de eikels noemde ik natuurgebied De Heinis in het noorden van Den Bosch. Het gebied ligt ingesloten tussen de woonwijken De Haren, De Reit, De Slagen en De Herven en de industrieterreinen De Herven, het Tradepark en het kantorenpark Soetelieve Noord. Het gebied is zeer "langwerpig" in de West-Oost richting en in diezelfde richting wordt ie doorkruisd door een slingerende dijk die vroeger doorliep tot in Rosmalen. In de 80er jaren is dat stuk er van afgekapt vanwege een snel- / randweg achtig iets en industrie. Er staan nog wel wat oude boerderijen die niet meer als dusdanig functioneren en nog wat huizen.

De gebiedjes naast de dijk zijn stukjes bos, weilanden (waar oa. koeien lopen) en voornamelijken plassen water die Wielen genoemd worden. Dat zijn restanten van vroegere dijkdoorbraken. De eigenaar van het gebied is het Brabants Landschap. Echt goede websites erover heb ik nog niet kunnen vinden. Op de hieronder vermeldde websites is wel het 1 en ander te lezen, maar dingen kunnen zien vind ik altijd veel interessanter en leuker. Er wordt beweer dat de flora en fauna er zeer divers is maar na uren rondstruinen heb ik er toch maar weinig echt opmerkelijks aangetroffen. Zo ongeveer datgene wat je kan verwachten is een drassig gebied. Opvallend vond ik wel een lange berm waar heel veel bloeiende Balsemien groeide (welke soort weet ik nog niet, daar kom ik ook op terug).

www.brabantslandschap.nl/natuurgebieden/midden/de-heinis.html
www.bastion-oranje.nl/28.htm

EIKENBOMEN & EIKELS


De herfst breekt dit jaar al behoorlijk vroeg aan, ik plaatste al eerder een bericht en foto over Paardenkastanjes en de Kastanjes zelf.

Deze eikels heb ik gevonden op zondag 26 augustus in natuurgebied De Heinis in het noorden van Den Bosch. (Er volgt nog een apart bericht over het gebied.)

De foto is door mezelf gemaakt, ditmaal met flitslicht en dat is een bewuste keuze. Daaroor krijgen de eikels die van nature glans hebben ook op de foto glans. Bij fotograferen zonder flitslicht valt die glans weg, vandaar.

Op een stukje van de dijk in De Heinis staan Eikenbomen (de in Nederland inheemse Zomereik, Latijns-wetenschappelijke naam Quercus Robur) en dat verbaasde me enigzinds. Het zijn ook geen grote eikenbomen (je ziet ze ook langs de dijk van het Drongelens kanaal), niet zoals je ze soms ziet langs lanen op bijv. landgoederen en wegen en soms oude snelwegen (de vroegere snelweg tussen 's-Hertogenbosch en Tilburg is (was ?) daar een mooi voorbeeld van. Plekken in Den Bosch waar dergelijke grote Eikenbomen staan ken ik uit mijn blote hoofd niet, ook geen solitaire exemplaren in parken ofzo.Vaak zie je in natuurgebieden onder Eikenbomen dat de eikels kiemen en kleine boompjes worden. Ook ze zelf poten / zaaien levert boompjes op, ze kiemen gemakkelijk maar het zijn wel trage groeiers, voordat ze volwassen zijn (lees zelf eikels produceren) kan decennia voorbij gaan. In het algemeenheid geldt dat bomen die traag groeien hard hout produceren, en andersom. Vandaar dus dat het feit dat hardhout dat in tropische oerwouden gekapt wordt ook zo bedreigend is, die bomen zijn ook trage groeiers. Paardenkastanjes daarentegen zijn snelle groeiers (waarover ook later mee).

HERVATTING BLOG

De reden dat er sinds het vorige bericht niks meer op de blog verschenen is omdat mijn enige online computer (een laptop) in reparatie is. Ik heb sinds enkele uren een tijdelijke doch oude en trage computer die online kan maar echter niet over USB beschikt. Daardoor kan ik gemaakte foto's en berichten nog niet uploaden. Ik heb al flink wat foto's en berichten klaar staan en hoop die dit weekend ergens over te kunnen zetten en plaatsen.

LIEVEHEERSBEESTJE 2


Nog een exotische Lieveheersbeestje. Het aantal stippen op de rug is onduidelijk maar opvallend zijn de witte vlekken aan de kop (de ogen ?).

LIEVEHEERSBEESTJE 1


In een eerder bericht (18 juli) over de fauna in mijn tuin schreef ik in een anecdote over een zwoele zomeravond in begin juni (was achteraf denk ik eind mei) dat ik met een vriend in de tuin zat en we belaagd werden door allerei soorten Lieveheersbeestjes. Dat was alleen op die ene avond en de dag erop nog een paar en daarna heb ik er geen enkele meer gezien.

Ik heb toendertijd zelf niet eens geprobeerd er foto's van te maken omdat mijn cameraatje dat niet aan zou kunnen. Die vriend die een betere camera heeft had dat wel gedaan. Ik was dat alweer vergeten maar tijdens een bezoekje aan hem kreeg ik ze onder ogen en toestemming voor gebruik op deze blog. Ik plaats de 2 foto's in 2 berichten. Beide Lieveheersbeestjes zijn "exoten", d.w.z.van origine niet inheems.

Iedereen kent wel de gewone Lieveheersbeestjes; rood met zwarte stippen en zwarte met rode stippen. De laatste jaren duiken er steeds meer, vaak uit Azie afkomstige soorten op. Veelal zijn het net als de inheemse rovers die o.a. luizen eten maar er is minstens 1 uitheems soort dat inheemse soorten Lieveheersbeestjes eet. Helaas is op geen van beide foto's te zien hoeveel stippen deze 2 soorten hebben. Die op de foto bij dit bericht zou er een kunnen zijn met 14, 15 of 16 stippen. Bij de andere foto is het helemaal gokken, dus soortnamen durf ik niet te noemen. Op www.stippen.nl staan veel soorten omschreven.

Deze en de andere foto zijn dus van die vriend die al eerder op berichten in de blog reactie schreef onder het initiaal "J".

ZIJN HET WEL STOOFPEREN ?

De peren die ik gisteren geplukt had had ik vandaag (met enige trots) cadeau gedaan aan mensen die wel van het oudhollandse gerecht van gestoofde stoofperen houden en meteen werd gezegd dat ze er als erg mooie, grote en gezonde peren uitzagen. In afgelopen jaren heb ik wel vaker wat van de peren weggegeven en steeds beweert dat het stoofperen waren maar ze nooit zelf gegeten (ik ben zelf geen echte perenliefhebber, ongeacht stoof- danwel handperen). Bij eerdere keren dat ik ze weggaf heb ik nooit commentaar gehad, maar vanmiddag dus wel (en terecht !). Ze werden meteen geschild en van klokhuis ontdaan en er werd me een kwart peer aangeboden om te proeven en er werd bijgezegd: "dit zijn echt geen stoofperen hoor, dit zijn overheerlijke gewone peren van een ouwerwets ras". Ikke proeven en verdomd het is nog waar ook ! Beetje blamage wel voor mij omdat ik altijd beweerd het dat het stoofperen waren en als kind lustte ik geen gestoofde stoofperen maar de rauwe stoofperen lustte ik des te beter. Waarschijnlijk heb ik dus in afgelopen jaren de peren geplukt en wel eens oppervlakkig geproefd lang voordat ze rijp waren en dan zijn ze nog keihard en nog niet echt zoet en daardoor voor stoofperen aangezien.

DE STOOFPEREN ZIJN RIJP


Ik was al een paar dagen niet meer achter in mijn tuin geweest en zag zojuist (in de vooravond) dat er al volop peren van de boom zijn gevallen. Als ze gevallen zijn kan je ze wel vergeten want dan beginnen ze binnen de kortste keren te rotten, vaak als gevolg van beschadigingen bij de val op de grond. Of vogels gaan er aan pikken (al zie ik dat nooit want die plek is vanuit de keuken amper te zien). Ook is de begroeiing rondom de boom dermate weelderig dat je de planten opzij moet duwen wil je de afgevallen peren zien liggen.

Op bovenstaande dubbele foto is te zien hoe ze er dan bij liggen: [links] pas afgevallen & [rechts] eentje die er al 1 of 2 dagen ligt en al begint te rotten omdat ie op een op de grond liggende tak is gevallen. NB. op de foto zie je ook wat bladeren van de begroeiing er om heen. Vagelijk de Grote Brandnetel, de grootste bladeren zijn die van de Valse Wingerd die alweer een poging had gedaan in de stam en takken van de boom te klimmen. Op de linkerfoto met de donkergroene kleine blaadjes de Maagdenpalm en op de rechterfoto de kleine blaadjes van een vetplantje van het geslacht Saxifraga.

Het rijpingproces van de peren is ineens wel heel snel gegaan want een week geleden voelde ik nog aan de peren of ze als losjes kwamen te zitten en dat was toen nog niet het geval. Als je ze beet pakt voel je het meteen, je hoeft er niet eens aan te trekken, ze laten dan meteen los. Voor hetzelfde geld zouden ze enkele uren of een dag later op de grond vallen, en zoals gezegd ben je dan te laat. Ik heb er zojuist 6 geplukt en ze zijn best groot en qua gewicht varieeren ze van 200 - 300 gram. Het vervelende is dat er nog veel meer aanhangen die al rijp zijn maar waar je vanaf de grond niet bij kunt. In de komende dagen zal ik er eens een keukentrapje bij plaatsen en dan kan de echte oogst en het uitdelen beginnen :)

Tot slot nog een weetje over dit stoofperen ras (de Gieser Wildeman), ze kunnen zichzelf bevruchten / bestuiven, vandaar misschien het succes van dit ras ?