WINDE (MAAR WELK SOORT ?)


Ook gevonden op dezelfde plek en dag als de plant in het vorige bericht.

Of het Haagwinde of Akkerwinde is durf ik nu niet te zeggen, daarvoor zou ik terug moeten en em beter bekijken. De verschillen zijn vrij miniem, er is vooral een klein verschil in de vorm van de bladeren. De kleur van de bloemen (die nog moeten komen) geven ook niet echt uitsluitsel.

Beide soorten zijn hardnekkige woekeraar die zich verspreiden via hun wortelstelsel. Ook zijn het allebei kruipers EN klimmers.

Vroeger in de tuin in Zeeland zaten ze jaar in jaar uit in een Ligusterheg en was daar zo'n woekeraar dat pa em er ieder jaar enkele keren uittrok en dan kwamen er vaak erg lang stengels uit die vaak ook afbraken en ie gewoon weer doorgroeiden. Ik vond het verwijderen maar niks want ik vond het een erg leuke plant. Ook de bloemen vond ik best mooi en daarvan kunnen er heel veel inkomen en die bloeien maar 1 dag en ga bij het invallen van de duisternis of bij regen dicht.

Ze hechten zich aan alles wat ze maar tegenkomen door zich er omheen te winden, vandaar ook de naam Winde en ook de Latijns-wetenschappelijk familienaam voor de Windeachtigen (Convolvulaceae) is afgeleid van het Latijnse woord convolvere, wat rondwinden of verstrikken betekent.

In Zeeuws dialect heet ie Bewinde maar ook in diverse andere dialecten heeft ie allerlei andere namen.

Daar langs de Stadsdommel waren het nog vrij jonge exemplaren en ik zag er diverse die zich helemaal rondom de stengels van grotere grassoorten hadden gewikkeld, maar dat kreeg ik niet goed gefotografeerd, dus vandaar dit min of meer nog liggende exemplaar.

Haagwinde = Convolvulus Sepium (of Calystegia Sepium)
Akkerwinde = Convolvulus Arvensis

BLOEIENDE SMEERWORTEL

Een poosje terug toonde ik em ook al, de Smeerwortel, maar nu bloeit ie, met witte bloemen. Blijkbaar zijn ze hier allemaal wit, terwijl ze ook paars / roze kunnen zijn.

De vorige keer heb ik er al vanaf alles over verteld dus dat hoeft nu niet meer.

Rest me te melden dat ik em tesamen met heel veel anderen exemplaren afgelopen zondagmiddag 18 mei vond langs de oever van de Stadsdommel in de buurt van de draaibrug en het nieuwe Tarra pand.

Ook de foto's in de hiernavolgende berichten zijn toen op die locatie gemaakt.

REUZENBERENKLAUW


An kwam gisteren ook nog langs een klein bosje ergens in of bij Schagen en ging er toen kijken en zag ze dat het helemaal vol stond met grote exemplaren van de Reuzenberenklauw.

Ik kwam er gisteren in de berm van een oever van de Stadsdommel ook een tegen maar die was nog veel kleiner.

De plant is van origine een exoot, zo rond 1900 is ie vanuit de Kaukasus als sierplant voor tuinen in diverse landen in Europa ingevoerd. Vervolgens is ie verwilderd en wordt intussen tot de inheemse planten gerekend.

Ikzelf ben em voor het eerst tegengekomen op een landgoed in Schuddebeurs op Schouwen Duiveland, en daar groeide ie in een loofbos, dus blijkbaar was ie toen al aan het verwilderen, dat was zo ongeveer in 1973. Ik heb toen een klein exemplaar meegenomen en in onze eigen tuin geplant omdat ik em erg mooi vond. Het bleek vervolgens een enorm grote plant te worden. Wel bijna 3 meter hoog en de holle stengel kan bij de voet wel 10 centimeter dik zijn. Op die stengel zitten wat paarsige vlekken en haartjes. Ook aan de randen van de bladeren zitten stekels. Echt bekend of massaal verwilderd was ie toen nog niet (dat gebeurde pas op grote schaal in de decennia erna). In onze tuin trok ie toen veel bekijks van derden vanwege zijn grootte.

De grote schermbloemen zijn wit en kunnen ook bijna wel een meter breed worden en daar komen nadien 100en zaden in die eivormig zijn met nimieme vleugeltjes eraan en waarmee ie zich blijkbaar verspreid. Zoals ik zojuist al schreef, in de decennia erna is ie steeds meer gaan woekeren, je kwam em ineens overal tegen, parken, langs randen van parkeerterreinen en andere ruwe terreinen. Het werd een plaag en men ontdekte ook dat ie gevaarlijk kon zijn.

An sich is ie niet giftig (Schapen eten em zelfs graag) maar als je er sap van op je huid krijgt en je huid vervolgens in de zon komt kan je er flinke huidirritaties en zelfs blaren van krijgen (iemand vertelde me vanmiddag nog dat een paar dagen geleden overkomen te zijn). De ene persoon is er gevoeliger voor dan anderen maar vooral kinderen moeten er voor oppassen.

Vele gemeentes bestrijden de plant nu en ik ken ook diverse mensen die em vroeger "voor het mooi" in de tuin hadden em vanwege dit gevaar hebben weggedaan.

Over dit fototoxische effect van de plant is heel veel online te vinden:
http://www.noord.amsterdam.nl/Docs/natuur/Reuzenbereklauw.pdf
http://www.noord.amsterdam.nl/smartsite.shtml?id=3373
http://www.medinet.be/shownews.asp?ID=1546
http://www.ijmuidercourant.nl/nieuws/regionaal/ijmond/article3473557.ece/Reuzenbereklauw_veroorzaakt_irritatie
http://www.debron.be/reuzenbereklauw_heracleum_manteg.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Reuzenberenklauw#Giftig
(deze laatste ook over de verschillende bestrijdingsmethoden)

De plant heeft ook een verwant die wel autochtoon is en verder ongevaarlijk, de Gewone Berenklauw. Op deze site worden de twee met elkaar vergeleken:
http://home.wanadoo.nl/tyr/plantentuin/bklauw.htm
Die echt inheemse soort ben ik ook vaak tegengekomen in o.a. bermen maar die lijkt vooral door zijn bloemen weer erg op andere aanvwerwante schermbloemige planten zoals o.a. Wilde Peen en nog veel meer.

Reuzenberenklauw = Heracleum Mantegazzianum
Zie: http://wilde-planten.nl/reuzenberenklauw.htm
Gewone Berenklauw = Heracleum Sphondylium
Zie: http://wilde-planten.nl/gewone%20berenklauw.htm

ONBEKENDE LIS / IRIS

(Deel 2)


Een mooie closeup van dezelfde bloemen als op de vorige foto.

ONBEKENDE LIS / IRIS

(Deel 1)


Nog 'een' van An van gisteren, ook weer ergens in de wijk Muggenburg in Schagen.

Ongetwijfeld een Lis (Iris is de Latijns-wetenschappelijke naam voor dat plantengeslacht).

Er bestaat maar 1 soort dat van origine inheems (autochtoon) is in Nederland en dat is de Gele en daarvan had ik onlangs al foto's geplaatst.

Ik vermoed dus dat dit ontsnapte exemplaren zijn van een exotisch of speciaal gekweekte soort zijn die veel verkocht worden als vijverplanten. Het soort dat bekend is als de Siberische Iris is wit-geel dus dat zou em kunnen zijn.

Als iemand er meer van weet laat het dan graag weten via een reactie hieronder.

Hierna ook nog een closeup van de bloemen.

MOS + KORSTMOS OP MUURTJE

Nog een foto van An van afgelopen weekend.

Mos, of misschien wel diverse mossen en Korstmos (zo te zien ook weer een Dooiermos) op een muurtje ergens in Schagen.

MEIDOORNS (?)

Een foto van An, afgelopen weekend gemaakt langs een dijkje en een polder oostelijk van Schagen.

Laatst ging ik ook al de fout in met iets Meidoorn te noemen terwijl dat waarschijnlijk Sleedoorn was. Dat moet ik t.z.t. nog eens controleren als ik weer eens in de buurt van die struik ben.

De linkse struik doet mijn qua kleur roze aan en er bestaat ook wel een Rode Meidoorn, maar dat is een gekweekt soort. En zoals deze 2 struiken op mij overkomen groeien ze daar "in het wild" en wie zou zo maar midden in de polder een Rode cultivar aanplanten.

Het is dus toch een kwestie van determineren aan de hand van de bladvormen of de kleur bessen.

WATERMUNT (Deel 2)


Hier nog een foto van een hele groep Watermunt plantjes. Gefotografeerd naast iemands vijver in een tuin. Of ie daar bewust geplant is of aan komen waaien weet ik niet en is ook niet meer achterhaalbaar.

Het gaat me er bij deze foto om om de donkerpaarse stengels te tonen.

SCHERPE BOTERBLOEM

(Deel 1: de bladeren)

Op zondagmiddag 18 mei was ik ook nog ff rondneuzen langs de Stadsdommel aan de meer noordelijke kant langs het steile talud van de oever langs het voor autoverkeer doodlopende stuk van de Havensingel. Vlakbij het splinternieuwe high tech Tarra pand en de ouwe stalen draaibrug.

Ook daar zag ik weer volop van die Boterbloemen en die waren ook weer van het soort Scherpe Boterbloem en er stonden ook nog exemplaren die nog niet bloeiden en van een dergelijk exempaar heb ik bovenstaande foto van de bladeren gemaakt.

Mocht je dus zelf bloemen tegenkomen die je meteen herkent als Boterbloem dan kan je aan de hand van deze foto meteen checken of het een bijzonder soort Boterbloem is of deze zeer algemene soort.

Scherpe Boterbloem = Ranunculus Acris

BOTERBLOEMEN IN WEILANDJE


Een foto die ik nog was vergeten uit de serie van 1e pinksterdag en gemaakt in natuurgebied De Heinis. Ik had in de omschrijving over dat gebied / ecosysteem al eerder geschreven dat het botanisch gezien een lappendeken is van watertjes (wielen), weilandjes en stukjes ooijbos en taluden langs een zeer oude dijk. Verwacht er geen super zeldzame dingen maar mooi is het er wel en gelukkig ook redelijk rustig; weinig mensen die er hun hond uitlaten en ondanks de zeer nabije snelwegen enzo ook best stil, je kan er bepaalde insekten horen "zoemen".

Ik heb er zelfs voor het eerst in mijn leven een bloeiende Pinksterbloem gezien en dat nog wel op 1e Pinksterdag en ik dacht altijd dat dat een zeer zeldzame plant was maar bij nazoeken schijnt ie dus vrij algemeen te zijn. Helaas is de foto daarvan onscherp dus zal ik niet op de blog zetten nu.

Die plant kom ik vast nog wel eens tegen.

Afgelopen weken kom ik overal Boterbloemen tegen, die zijn echt behoorlijk algemeen en zie je op veel plekken, ook in parkjes en in bermen en zowel ikzelf als An hebben die van dichtbij proberen te fotograferen maar dat gaat steeds mis :(

De bloemblaadjes hebben een dermate natuurlijke glans dat ze zo veel licht vangen dat de foto's steeds overbelicht geraken en dat je eigenlijk alleen de omtrek van de bloemen kunt zien en niet de stampers en de meeldraden. Het is een kwestie van de foto onderbelichten en dan zou het wel moeten lukken maar niet alle camera's kunnen dat aan en hoewel dat met mijn nieuwe camera wel zou moeten kunnen is het me toch nog niet gelukt. Ik ken wel mensen die een perfecte foto zouden kunnen maken maar op deze blog publiceren we alleen eigen foto's, hoe knullig je ze ook vjndt.

Die Boterbloemen komen nog wel een keer qua bloemen want ze bloeien geloof ik een vrij lange periode.

Boterbloemen zijn ook niet zomaar Boterbloemen want er bestaan diverse soorten van maar het ene soort dat je vrijwel overal het meest ziet is de Scherpe Boterbloem en dat "scherp" heeft betrekking op de scherpe insnedes van de vorm van het blad waarvan verderop een foto.

Bovenstaande foto is van een klein weilandje in De Heinis dat vrijwel een monocultuur van die soort Boterbloemen is. Zo je wilt zou je dit dus haast een landschapsfoto kunnen noemen.

Over het algemeen fotografeer ik planten liever van dichterbij, maar ik vind dit toch ook wel een aardige foto en laat ik bij deze ook het begrip landschapsfoto definieeren, het is pas een landschapsfoto als er op de foto de / een horizon te zien is.

WATERMUNT (Deel 1)


Hier een van mijn favoriete autochotone plantjes, de Watermunt, de aartsvader en moeder van veredelde planten die we als kruid of thee allemaal wel kennen: Pepermunt, als thee vooral geliefd en bekend bij de Engelsen die het zelfs in pastilles / snoepjes verwerkten en dat zijn (of waren) de rolletjes Pepermint. Dat is de smaak van Munt op zijn scherpst (ook Pepermunt thee vind ik vrij scherp).

Er is ook nog een leuke anecdote over de averechtse werking die de pastilles kunnen hebben, toen er voor het eerst alcohol conroles door de verkeerspolitie werden gehouden en mensen dachten dat ze een borrel teveel ophadden namen ze zo'n snoepje om de alcohol lucht van hun adem te verhullen maar wat bleek: als je veel van die snoepjes eet krijg je ook een naar alcohol ruikende adem, want wat wil het geval, ook in die snoepjes zit alcohol en dat werd ook gemeten. Uit ongeloof heb ik het vroeger wel eens getest door een vlammetje tegen zo'n snoepje aan te houden en het fikte als een gek, maar goed, ik zou het hebben over het plantje Watermunt.

Een andere nauw verwantte soort die er misschien ook wel uit voorkomt is de Kruizemunt en die wordt weer heel veel als thee gedronken door Arabische mensen uit Noord Afrika en de smaak daarvan is minder scherp dan die van Pepermunt. Het wordt door die mensen als ze het op traditionele manier doen in piepkleine beschilderde glaasjes gedronken. Glaasjes zo groot als een borrelglaasje voor Jenever zouden de Hollandse boeren zeggen :) Bij het serveren van die thee gaat er vaak ook een flinke lepel Honing doorheen en dat maakt em nog zoeter dan ie van zichzelf al is.

Als puber al verbouwde en kweekte ik de officieele kruiden in een stukje tuin dat ik van mijn vader mocht gebruiken dus Pepermunt kende en had ik al wel maar ik weet nog als de dag van gisteren hoe en wanneer en waar ik Watermunt ontdekte en op een bepaalde manier was die ontdekking een eyeopener (n.l. dat er in de natuur ook inheemse planten zijn waarvan kruiden, groenten en noem maar op afstammen en eigenlijk veel authentieker (ik zeg niet beter ) zijn.

Ik lag als 16jarige ofzo te lanterfanteren in een berm langs een sloot in mijn geboortedorp en ineens rook ik een aangenaamde zeer opvallende geur en ging zoeken tussen de planten waar die geur vandaan kwam en zo kwam ik dus voor het eerst de Watermunt tegen. Ik rook em al voordat ik de plant nog maar had aangeraakt.

De bladeren neigen qua kleur soms een beetje naar het grijze soms naar het purpere en ook zijn de bladeren en stengels een beejte bedekt met hele fijna haartjes. Als je de bladeren droogt voor bijvoorbeeld thee zien de droge bladeren er daardoor een beetje viltachtig uit.

De kleur van de bladeren is afhankelijk van waar ie groeit en hij kan zowel op land als in het water (meestal wel langs de oever) groeien. Hoe meer nabij of in het water hoe meer purperachtig de bladeren worden. De hoofdstengel van de plant is eigenlijk altijd donker purper van kleur.

De plant hoort bij de Lipbloemigen zoals diverse andere bekende kruiden maar bijv. ook de diverse soorten Dovennetels en ook de hiervoor genoemde Wolfspoot.

Watermunt krijgt kransvormige roze bloemen, en als je em wilt gebruiken als kruid of voor thee moet je em plukken voordat ie bloeit. Als planten gaan bloeien loodsen ze hun etherische olieen naar hun bloemen en die oloieen zijn aan de bloemen veel moeilijker te onttrekken dan aan de bladeren. Dit geld voor alle planten die je als kruid of thee wilt gebruiken. Trouwens het drogen van kruiden bladeren moet ook in het donker, en mensen zijn al snel geneigd om dat in fel zonlicht te doen maar dat werkt dus averechts, je moet ze opdrogen, niet uitdrogen (dan verdampen de etherische olieen).

Watermunt = Mentha Aquatica

Het beige "ding" dat je rechts in het water ziet drijven is een uitgebloeide bloem van Lisdodde waarover ik het in het bericht over de Gele Lis al had.

WOLFSPOOT


Een poosje geleden twijfelde ik of ik heel jonge exemplaren van de plant Wolfspoot had gevonden in het Westerpark maar dat bleek de Grote Ratelaar te zijn.

DIT is de Wolfpoot, vorige zondag 11 mei gevonden in De Heinis. Ze bloeien nog niet maar klein zijn ze ook niet meer. De witte bloemetjes komen in kransen rondon de oksels van de bladeren.

Ze doen het goed in De Heinis, er staan er best veel en het is ook typisch hun soort biotoop, langs de oevers van watertjes.

GROTE BEER RUPSEN

Er was al eerder een foto van An getoond van een dergelijke Rups in haar tuin, dus het voegt niet echt veel toe qua observatie van het soort maar het lijken er steeds meer te worden.

En wederom op Balsemien, blijkbaar een favoriet voedsel van ze.

Ook plaats ik de foto omdat bij het linker exemplaar de witte stippen op de zijkant van het lichaam erg goed te zien zijn, en dat duidt op het soort: hier gaan Grote Beervlinders uitkomen. Die hopen we binnenkort ook te tonen maar die zijn natuurlijk stukken bewegelijker dan Rupsen dus lastiger te fotograferen.

Ook lijkt het wel of die borstelharen op hun lijf langer zijn dan op de vorige foto. Het begint haast te lijken op die van Stekelvarkens (niet te verwarren met Egels).

FUUT MET 2 JONGEN

We hadden al een foto van een Futennest en een Fuut in zijn eentje, hierbij eentje met 2 jongen die al vrij groot zijn.

An heeft ze vanochtend gefotografeerd in een slootje in de wijk Muggenburg in Schagen.

De jongen zijn intussen te groot om op de rug van een ouder mee te liften maar An had nog wel gezien dat ze het nog proberen, maar het is tijd om zelf te gaan zwemmen, wat ze vast allang konden denk ik.

REDACTIONEEL

(Vogels gezien maar niet op foto gekregen)

An meldde me vanmiddag veel meer vogels te hebben gezien maar ze niet kon fotograferen omdat al ze gevlogen waren voordat de camera in de aanslag kon worden gebracht.

Anderzijds lijkt het er wel op dat ondanks het druilerige weer vogels zich toch wel, of juist dan, laten zien, onder andere 2 Bergeenden, een Grutto, een Aalscholver en zelfs een Ooievaar.

Ook heeft An het gebied gevonden van Staatsbosbeheer waar Lepelaars zitten maar die waren vandaag "niet thuis":)

Ikzelf was ook pas vrij laat in de stad en het was er al aardig uitgestorven. In winkelcentrum de Arena waar nog een winkel open was was bijna geen mens meer te bekennen en des te drukker was het met Huismussen, scharrelend onder en rondom prullenbakken en tussen de tafeltjes van het intussen gesloten terras.

Op de thuisweg kwam ik op het trottoir van de altijd drukke Orthenstraat (nu NIET druk) een waggelende vrouwtjes Wilde Eend tegen, die bruine met wat vlekjes in hun veren. Erg leuk gezicht en het leek haast alsof ie het reuze naar de zin had in de motregen. Helaas had ik geen camera bij me, want het beestje zag eruit alsof ie graag had geposeerd.

FUUT

We toonden al eerder het nest van Futen maar hier is de vogel zelf. Een kersverse foto, een paar uur geleden gemaakt door An, ietsjes oostelijk van Schagen, in iets wat Barsingerhorn heet.

Op GoogleMaps kan ik dat wel vinden maar of het nu een echt dorp of gehucht is, wordt daaruit niet helemaal duidelijk.

Natuurlijk niet zo'n closeup foto als je in natuurboekjes ziet staan maar laat ik je vertellen dat vogels fotograferen ook erg moeilijk is, vooral van dichtbij.

Al die foto's in van die boeken zijn allemaal gemaakt met joekels van tele-lensen, dus zonder dat te hebben is dit toch een goeie foto waarop duidelijk te zien is dat het een Fuut is.

KRULZIEKTE PERZIKBOOMPJE


De laatste foto's van vorige zondag die ik maakte in De Heinis spaar ik op tot morgen, dan zijn ze precies een week oud.

Ook was ik die dag bij vrienden daar in de buurt op de koffie en zat bij het mooie weer in de tuin, toen mijn oog op dit tafereel viel. De foto ervan is deze mysterieuze bijna surrealistische prent geworden.

Je raad nooit wat dit is . Misschien had ik er een prijsvraag van moeten maken :)

Maar intussen heb je aan de titel van het bericht natuurlijk al gezien wat het is.
Zelf heeft het mij nogal wat uitzoekwerk gekost.

De bladeren zitten bovenop een klein geknot boompje. Dat bleek bij navraag bij de eigenaren van de tuin een gestekte Perzikboom te zijn waarvan de moederboom uit Hongarije kwam. Volgens de mensen van de tuin komen er al jarenlang heerlijke en heel veel Perzikken aan, en dat terwijl het boompje niet eens 2 meter hoog is. Ik heb nooit geweten dat je in een klimaat als dat van Nederland Perzikken kon kweken.

Er bestaan vele rassen van Perzikken en tegenwoordig komen veel Perzikken die je op de markt, bij een groenteboer of supermarkt koopt uit Iran, voorheen Perzie, wat je haast zou doen denken dat dat de (etymologische) oorsprong van het het woord Perzik (v.g.l. Perzie) is. Deels is dat ook wel waar want het is via Perzie dat de vrucht in Europa terechtkwam maar van origine komt ie uit China.

De gekrulde bladeren op deze foto zijn het gevolg van een schimmelziekte die Perzikkrulziekte (Taphrina Deformans) genoemd wordt. Sommige rassen zijn er gevoeliger voor dan andere.

De ziekte kan worden bestreden door chemische troep maar dat moet eigenlijk preventief want als de bomen de ziekte al hebben heeft het weinig zin meer.

Een meer natuurvriendelijke remedie schijnt te zijn (dat hoorde ik van de tuineigenaren) om consequent de misvormde bladeren weg te plukken / snoeien.

Hier is meer te lezen over deze ziekte:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Perzik#Ziekten
Maar er wordt geen echte oorzaak genoemd.

NATUURLIJK BIOTOOP REIGER

Een Reiger, een Blauwe Reiger om precies te zijn, in het wild, zoals je ze weinig meer ziet de laatste decennia.

Veel exemplaren hebben een meer urbane omgeving gekozen en richten zich op mensen. Hun favoriete manier van foerageren is het leeg vissen van vijvertjes in achtertuinen van steden geworden.

In Amsterdam is het al jarenlang helemaal gortig geworden, daar scharrelen ze hun kostje bij elkaar door bij toeristen te bedelen om restanten van kroketten enzo en er zijn zelfs mensen die ze in parken voederen met rauwe kippepootjes :) Veel Reigers in de stad zijn specialisten geworden met een specifieke voorkeur voor bepaald mensen-eten.

In 2006 is over dat laatste zelfs een uur durende TV documentaire gemaakt onder de titel Schoffies. Regisseur is Marc van Fucht.

Meer over die documentaire is te lezen op:

http://www.moviemeter.nl/film/27585

en

http://www.cinema.nl/artikelen/2156868/blauwe-reigers-in-de-stad

en op

http://www.schoffiesfilm.nl/

is er ook een trailer van te zien.

Bauwe Reiger = Ardea Cinerea

LEEG FUTENNEST

Volgens An (wiens foto het ook weer is) is dit een nest van Futen. Misschien weet ze dat omdat ze er een Fuut op zag zitten voordat de foto gemaakt werd ?

Het is een min of meer op het water drijvend nest dat vastzit aan in het water hangende takken, en als ik mag afgaan op de boombladeren linksboven op de foto dan zijn het blijkbaar takken van een of ander soort Elsen boom.

Fuut (ook wel Kuiffuut genoemd) = Podiceps Cristatus.

3 JONGEN IN MEERKOETNEST


Een Meerkoetnest van een ander paartje met slechts 3 jongen. Het nest wordt gemaakt van Riet en Biezen en vastgemaakt aan rietstengels langs de oever.

Als je goed kijkt is te zien dat de jongen een oranje snavel hebben terwijl de volwassen vogels een witte snavel en bles hebben.

MEERKOET MET 6 JONGEN




Ik ga vandaag verder met foto's van An die ze varend in een rubberbootje heeft gemaakt in sloten en watertjes in de wijk Muggenburg in Zuidoost Schagen op 2e pinksterdag.

Met name van vogels en hun nesten. Hier een Meerkoet met jongen.

Enkele weken geleden had An in Zeeland al een foto gemaakt van een nest met eieren erin, en we hadden het toen over het aantal eieren die ze leggen en hoeveel jongen je meestal nadien ziet.

Aan schreef toen dat ze zelden meer dan 4 jongen had gezien en hier dus een foto met maar liefst 6 jongen. Ze leggen 5 - 10 eieren. De ouders broeden er 21 - 25 dagen op en eenmaal uitgekomen kunnen de jongen na 8 weken vliegen, d.w.z. als ze die leeftijd halen want er vallen er ook nogal eens wat ten slachtoffer aan roofdieren.

Verder las ik ergens dat Meerkoeten wel 2 a 3 nesten per jaar kunnen voortbrengen.

Meerkoet = Fulica Atra.

LINKS WEER BIJGEWERKT

Ik had de laatste dagen een heel aantal LINKS aan de lijst toegevoegd. Die van de afgelopen dagen heb ik (iets eerder dan normaal) doorgeschoven naar de lijst daaronder die ik een poosje geleden ook al in categorieen had ingedeeld. Vandaag heb ik twee categorien toegevoegd.: VOGELS en INSEKTEN.

Bij TOEGEVOEGD dus voor nu alleen links die ik vandaag 15 mei heb toegevoegd.

NIEUWTJES & TWIJFEL

Hier wat nieuwtjes over eerder aangekaarte items en dingen die ik ter aanvulling al surfend tegenkwam.

Een vriend meldde (helaas per email) dat de Zweefvlieg die ik gefotografeerd heb in de Heinis waarschijnlijk de Gewone Pendelvlieg of Pendelzeefvlieg (2 verschillende namen voor 1 en hetzelfde beestje) is, zie o.a.: www.waterwereld.nu/pendelzweefvlieg.html
(Er is nog veel meer over & van te vinden, vooral foto's.)

Pendelzweefvlieg = Helophilus Pendulus

Daar las ik ook dat ze in het voorjaar vaak op bloeiende Sleedoorn afkomen vanwege de honing. Dit doet me twijfelen aan mijn bewering dat de wit bloeiende struik die ik in De Heinis fotografeerde wel een Meidoorn is, wie weet is het dus wel een Sleedoorn, die er erg op lijkt. Zie:
www.waterwereld.nu/sleedoorn.html

Zweefvliegen verzamelen ook honing maar in tegenstelling tot Wespen, Bijen en Hommels kruipen ze niet IN de bloemen maar hangen er zwevend voor. Ze zijn zeer wendbaar en dat komt omdat ze maar 2 vleugels hebben i.p.v. 4 zoals Wespen, Bijen en Hommels hebben. Zweefvliegen kunnen hierdoor dan ook stil hangen in de lucht, vandaar ook hun naam. Ik vond ook een uitgebreide webpagina over Zweefvliegen die ik heb toegevoegd aan LINKS.

Verder:

Sinds ik de webcams over diverse vogelsoorten ontdekt heb zit ik nogal eens te kijken naar die van het IJsvogel paartje en van het een kwam het ander, er bestaat zelfs een gehele website gewijd aan die vogels, die ik ook aan LINKS toegevoegd heb.

Daar vond ik ook een link naar een pagina van een artikel uit het Brabants Dagblad (d.d. 19 februari 2008) over de herinrichting van de Stadsdommel in 's-Hertogenbosch waar ik een tijd terug al over schreef: dat er toen bomen waren gekapt aan de Westwal. Ik wist ergens wel dat er een ecologisch tintje aan zat maar wist niet hoe de vork in de steel zat. Dat wordt dus in dat artikel uitgelegd, het is o.a. om het aantrekkelijk te maken voor IJsvogels die ook al sinds minstens vorig jaar in het Westerpark zitten. Zie dus:
www.brabantsdagblad.nl/regios/denbosch/2669087/Eldorado-voor-vis-en-vogel-in-Stadsdommel.ece

JONG EIKENBOOMPJE

In het vorige bericht noemde ik het al, een zeer jong Eikenboompje dat ik aantrof in het lagere gedeelte van de Ooijbosjes in de Heinis, midden tussen het riet.

Niks bijzonders hoor want er staan er veel meer.

Zomereik = Quercus Robur.

DE HEINIS ALS ECOSYSTEEM

Ik heb er de laatste tijd een beetje een gewoonte van gemaakt (eigenlijk meer instinctief dan bewust) om gebiedjes waar ik veel foto's maak ook tekstueel te omschrijven, als totaal ecosysteem en biotopen van bepaalde planten- en diersoorten.

Ik heb intssen al wat foto's geplaatst uit Natuurgebied de Heinis en geschreven dat het niet echt een moeras is maar dat er wel diverse wielen zijn, watertjes die overblijfselen zijn van vroegere dijkdoorbraken van de Maas.

Het gebied ligt langs twee zijden van een ouwe dijk en dat tesamen met het noemen van die wielen is dan nog verre van compleet want er zijn ook diverse weilanden met grote bomen erin maar die liggen meer oostelijk en in dat gedeelte ben ik op 1e pinksterdag niet geweest.

Met name dat meer westelijk deel bestaat uit wat je Ooijbos schijnt te noemen. Ik kende dat woord wel maar niet de daadwerklijke betekenis.
Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Ooibos

Alles wat daar als ecosysteem beschreven wordt klopt als een bus, De Heinis is weliswaar niet letterlijk een uiterwaard. Dieren zoals Bevers en Ooievaars zijn er niet bij mijn weten, maar alles wat er op die webpagina staat over de vegetatie klopt wel helemaal.

Wilgen en Populieren (zacht hout) maar ook hardhoutige bomen zoals Eik zie je er veelvuldig. De Wilgen en Populieren op de meer lagere delen (dichter bij het grondwater) en de al wat oudere Zomereiken meer in het talud van de Hervense DIjk. Toch zag ik, tot mijn verbazing, ook een heel jong Eikenboompje midden tussen het Riet (zie volgende bericht).

Andere planten die ik er heb gezien em niet gefotgrafeerd (die ik WEL gefotografeerd heb zie je vanzelf voorbij komen) zijn: (let wel ik beweer niet dat die alleen daar groeien):

Houtachtigen:
- Braam
- Els

Kruidachtigen:
- Fluitenkruid
- Scherpe Boterbloem
- Balsemien (verwilderd ?)
- Grote Brandnetel (maar waar groeit die niet) :)
- diverse soorten Zuring
- Grassen en riet in alle soorten en maten
- Lisdodde (de Kleine of de Grote ?)
+ de reeds eerder getoonde Gele Lis
en ik vergeet vast nog een hoop.

Qua vogels heb ik er niks bijzonders gezien, niet eens Waterhoentjes of Meerkoeten of Zilverreigers maar dat wordt eens dezer dagen gecompenseerd door observaties en foto's van An die dezer dagen met een bootje op excursie was in Schagen.

Van de vrienden waar ik was voordat ik verderging naar De Heinis weet ik dat er wel Sperwers moeten zitten. De vader heeft er ooit een weten te fotograferen.En ook werd me verteld dat er decennia geleden ook nor Orchissen groeide maar of het toen al een beschermd natuurgebied van het Brabants Landschap was weet ik niet.

P.S. In eerdere berichten noemde ik de omschrijving van een gebied een biotoop maar dat was het verkeerde woord, dat is een term die een gebied omschrijft van 1 specifiek soort plant of dier. Omschrijf je een gebied als geheel waar een bepaalde groepen soorten die in zo´n gebied leven dan wordt dat een eco-systeem en in feite wist ik dat allang dus laten we het maar houden op een fout vanuit onnadenkendheid.

PLUISBOLLEN PAARDENBLOEM

(Deel 2)

Ook An vindt deze pluisbollen mooi en ze stuurde me ook deze foto van een veldje in Schagen waar ook Rode Klavers groeien.

Ik weet me van vroeger plots te herinneren dat de plant in Zeeuws dialect Paardepisser werd genoemd.

En ik kon me ook herinneren dat we de pluisen probeerden weg te blazen als kinderen maar wist de clou niet meer en dat wist An nog: als je in 1 x alle zaadjes kon wegblazen mocht je een wens doen.

Op iedere bol staan honderen zaadjes op een soort draadjes. Het zijn een soort parachuutjes waardoor de zaadjes kilometers ver kunnen komen en dat verklaart ook waarom je de plant werkelijk overal tegenkomt, wie weet is de Paardenbloem wel de bekendste plant van Nederland :)

Overigens was de eerste foto ooit op de blog ook van zo'n pluisbol.

PLUISBOLLEN PAARDENBLOEM

(Deel 1)

Hier ook nog een wat oudere overgebleven foto, van zaterdag 10 mei om precies te zijn. De foto is gemaakt vanuit mijn openstaande keukendeur en het geeft ook wel een beetje een indruk van de rest van de tuin al vallen de struiken en boompjes net buiten beeld.

Links tussen de Paardenbloemen ook bladeren van het Robertkruid (dat het goed doet in de tuin) en op de achtergrond en rechts ook het oerwoud van Grote Brandnetel, de plant die tesamen met Citroenmelisse (waarover later nog wel eens een keer meer) de tuin domineert.

WILGENKATJES


Een beetje mediterraan aandoende foto (vanwege de felle kleuren en de slagschaduwen) maar toch ook echt gistermiddag 13 mei gemaakt bij zeer fel zonlicht.

In dezelfde hoek van de tuin waar ook dat Lievevrouwebedstro staat.

Het is een tegen de achtergevel hangende tak van een Wilgenstruik die daar al jaren staat. Hij groeit enorm en staat pal voor een raam van een klein bijkamertje. Een paar jaar geleden is ie daarom nog flink teruggesnoeid en de takken die er toen afgehaald werden en in de tuin bleven liggen begonnen toen, zelfs zonder dat ze wortels in de grond hadden, weer spontaan uit te lopen. En na een paar jaar sinds het snoeien is de struik weer net zo groot als voorheen, zo'n twee-en-een-halve meter hoog. Dat bewijst allemaal wel hoe taai en sterk Wilgen zijn.

Wilgen zijn bomen of struiken en er bestaan heel veel soorten van en authentiek in Nederland minstens 10 soorten waarvan er een aantal ook geknot worden.
Ze zijn tweeslachtig wat wil zeggen dat er zowel vrouwelijke als mannelijke Katjes aan komen.

Qua soort vind ik ze zelf moeilijk te onderscheiden dus ik weet niet welke soort er in mijn tuin staat: Schietwilg, Waterwilg, Boswilg of ....... ?

De Wilgensoorten waar ik het eerder over had op de blog, de Krulwilg en de Treurwilg zijn exotisch van oorsprong, die komen uit Azie.

LIEVEVROUWEBEDSTRO


Vandaag een aantal berichten tussendoor met foto's van An en mij.

Vanaf morgen gaan we dan door met foto's gemaakt op de pinksterdagen. Uit waterrijke gebieden uit beide steden.

Gistermiddag (dinsdag 13 mei) zag ik tussen de jungle aan andere planten in mijn tuin ineens kleine witte bloemetjes tussen de rest uitsteken. Ik moest andere bladeren opzij duwen voordat ik het eigenlijke plantje kon zien en zag toen dat het Lievevrouwebedstro was.

De bladeren van het erg kleine plantje (dat ook kruipt en niet hoger wordt dan 15 centimeter) zijn kransstandig zoals dat heet. Het zijn dus die superkleine blaadjes, de bladeren meer rechts op de foto zijn van de Maagdenpalm, ook een kruipplant die flink woekert in mijn tuin.

Vroeger tierde ook het Lievevrouwebedstro welig, maar ik had em lang niet meer in mijn tuin gezien. Vroeger (voordat de Krulwilg omwaaide) was de tuin veel schaduwrijker en ook vochtiger vanwege een goot van de bovenburen die lekte. Het plantje houdt van schaduw en vochtrijke grond en hij is dus weer terug, in het hoekje waar het 't vochtigst is, daar waar de regenpijp van de bovenburen uitmondt.

De plant behoort bij de Walstro familie en het geslacht Galium en is verwant aan de diverse autochtonen Walstro's en ook Kleefkruid waar ik het een poosje terug nog over had.

Het heeft en had allerlei medicinale toepassingen en je kan er ook thee van zetten, en soms wordt het ook toegevoegd aan witte wijn en in bowl tesamen met fruit en een scheut alcoholische drank. Dat laatste werd vroeger bij ons thuis op feestjes geserveerd aan de tantes terwijl de ooms aan de jenever gingen. Ook in allerlei andere recepten wordt het wel toegepast. Dan dienen de blaadjes gebruikt te worden van planten die nog niet bloeien. Als de smaak in het gerecht is getrokken dien je de takjes te verwijderen (net als bij Laurier) want als je ze in je mond krijgt voelen ze scherp en ruw aan.

In Germaanse tijden was het de plant van de godin Freya en in het latere Christendom werd beweerd dat het bed van Maria er mee opgemaakt was.

Heel vroeger werden planten van de Walstro familie gebruikt om melk te doen stremmen bij het maken van kaas. Tegenwoordig wordt daar een stof uit de maag van kalveren voor gebruikt meen ik.

Hij bevat heel veel stoffen die zowel geneeskrachtig kunnen werken ofwel schadelijk kunnen zijn, van teveel thee drinken ervan (wat ik vroeger wel gedaan heb) kan je hoofdpijn krijgen. Toen ik er achter kwam dat 1 van de werkzame stoffen Cumarine is ben ik acuut met het theedrinken ervan gestopt.

Bij dit stof rinkelde een belletje van horen zeggen door mijn pa die in de schuur allerlei landbouw- en ongedierte giften had. In het gif tegen Ratten dat op tarwekorrels wordt gedaan zit die stof, het is bloedverdunnend en zo komen de Ratten dan tot een langzame dood, ze drogen totaal uit. Ook Muizen eten wel van dat gif (al bestaat er ook apart Muizengif) en ook die gaan er van dood. Ik heb toen op een donker achteraf plekje in de schuur ooit een gemumificeerde Muis gevonden die daar het resulaat van was. Macaber verhaal, ik weet het, maar bij het aanschouwen van een uiterlijk zo lieftallig plantje als Lievevrouwebedstro zou je toch niet verwachten dat er dergelijk giftige stoffen in zitten ?

Nog veel meer folkloristische verhalen en andere wetenswaardigheden over het plantje zijn te vinden op:
http://www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-k-z/galium-odoratum-lievevrouwebedstro

Lievevrouwebedstro = Galium Odoratum
(vroeger heette het Asperula Odorata).

LIVE WEBCAM

(Deel 2: Kadavers)

Er is ook een webcam van een Dassenburcht maar die doet het niet goed, helaas.

Tegen de tijd dat Dassen jongen hebben schijnen er meer webcams online te komen en dan zal ik dat zeker melden.

Bij Omroep Gelderland kwam ik ook een live webcam tegen.

Eentje van kadavers, in de hoop dat er aaseters zoals Kraaien op af komen. De cam staat in natuurgebied de Groenlanden dat eigendom is van ARK Natuurontwikkeling en Staatsbosbeheer.

Dood doet leven webcam: http://buitengewoon.omroepgelderland.nl/home/natuur-in-beeld/webcam-s//2402

LIVE WEBCAMS

(Deel 1: VOGELS)

Ik ontdekte zoeven een aantal webcams van vogels, voornamelijk broedende vogels maar ook van een heen en weer vliegende (jagende, vissende) IJsvogel.

De cams zijn allemaal te vinden op de website van de Vogelgescherming (die ik ook als 1 link bij de LINKS heb gezet) maar hier de aparte cams van een aantal vogelsoorten. De camera's die in nestkastjes filmen zijn in zwartwit (de Torenvalk en Steenuil), die van de camera's die buiten staan zijn overdag in kleur.

Met name die van de jagende, vissende druk heen en weer vliegende IJsvogel vind ik erg fraai, al heb je er wel wat geduld voor over hebben. Soms zie je op die webcam ook insekten langs vliegen. Als je dubbelklikt op het beeld krijg je het fullscreen te zien:

Torenvalk: www.beleefdelente.nl/torenvalk
Steenuil: www.beleefdelente.nl/steenuil
In de nestkastjes van de Torenvalk en de Steenuil zitten zelfs 2 webcams (camera's).
IJsvogel: www.beleefdelente.nl/ijsvogel
Lepelaar: www.beleefdelente.nl/lepelaar
Grote Stern: www.beleefdelente.nl/grotestern
Gierzwaluw: www.beleefdelente.nl/gierzwaluw

Per vogel staan er ook streamende filmpjes van eerdere videoopnames van de webcams te zien en daarop zijn soms ook andere dieren te zien.

De webcams zijn wel flink professionele digitale videocamera's. Niet zomaar van die goedkope piepkleine dingetjes die overal te koop zijn.

De kwaliteit van de live webcams als die van de streamende filmpjes zijn zeer goed van kwaliteit.

GELE LIS (Deel 2: de bloem)

Het zijn vrij grote bloemen, een centimeter of 8.

De totale plant is ongeveer 1 meter hoog.

GELE LIS (Deel 1: in bloei)

Langs de diverse wielen in De Heinis staan veel Gele Lissen te bloeien, een algemene plant langs waterkanten die veel mensen van uiterlijk wel zullen kennen en de bloemen ervan weten te waarderen. De bloemen hebben voor een autochtone plant een nogal exotisch uiterlijk.

Een andere waterplant die qua bladeren dezelfde groeiwijze heeft en enige naamsverwantheid heeft is de Lisdodde. Doch botanisch gezien een totaal andere plant van een andere familie ook.

Lisdodde is het bekendst van de sigaren die als de plant zijn zaad maakt bovenin de stengels groeien. Ik heb de plant er niet gezien maar weet toch dat ie er ergens moet groeien want ik zag in het water restanten van bloemen drijven. Die zijn er wat raar uit voor een bloem, het zijn ten eerste mannelijke en vrouwelijke bloemen en die zien er uit als een grote prop watten. Zie http://wilde-planten.nl/grote%20lisdodde.htm

Lisdodde is ook in vijvers een nuttige plant omdat ie het water zuivert. Dat doet ie niet echt zelf, maar hij transporteert zuurstof naar de wortels. Daardoor ontstaat rond de wortels een gebied waarin zich bacterien kunnen vestigen welke zuurstof nodig hebben. Deze z.g.n. aerobe bacterien breken met name nitraten, nitrieten en fosfaten af. Als ik em nog eens zie zal ik em zeker ook fotograferen.

Terugkomend op de Gele Lis, ook die draagt bij aan de zuiverheid van het water omdat ie veel stoffen opneemt.

Zoals ik al eerder schreef is de Gele Lis thans een vrij algemene plant maar in de 20e eeuw nam ie flink af en had toen de status van wettelijk beschermde plant. Omdat ie intussen weer in opmars is, is ie intussen die status weer kwijt.

Gele Lis = Iris Pseudacorus

BLOEIENDE MEIDOORN

Hier de onderkant van een grote Meidoorn struik die ik op eerste pinksterdag in De Heinis aantrof, prachtig toch ?

Iemand beweerde een poosje geleden in een reactie op Knotwilgen dat dat een symbool is van Nederlandse flora en cultuur en dat is ook wel een beetje waar, want Wilgen bomen zijn van origine inheemse bomen en struiken en het fenomeen van knotten is ook wel des Lage Landen (dus ook Vlaanderen) maar er zijn meer bomen en struiken die als typisch des Lage Landen beschouwd mogen worden en dat echt zijn.

Behalve Wilgen zijn ook Eiken en nog een aantal soorten originelen. Bomen waarmee we in Nederland zo vertrouwd zijn zoals Populieren en Paardenkastanjes zijn flink dubieus en niet echt van origine inheems.

De boom waarover ik het zoeven in de CORRECTIE had, de Gewone Vogelkers is van origine inheems maar dus ook de Meidoorn. Zoals je op de foto ziet wit bloeiend en daarvan bestaan twee soorten, de Eenstijlige en de Tweestijlige. Dat heeft betrekking op de geslachtsorganen van de bloemen. De stijl (stylus) is bij de stamper het gedeelte tussen het vruchtbeginsel en de stempel.

Ik heb geen bloemetje geplukt om te kijken welk van deze twee soorten het is. Wel viel me op dat het een vrij grote hoge struik is, zeker zo'n 4 meter hoog en zowat even breed. Het wanderpaadje in de Heinis is te smal om de struik in zijn geheel te fotograferen.

Er bestaan ook Rode Meidoorns maar die zal je in het wild nooit zien want dat zijn veredelde cultivars die wel in (ouweerwtse) tuinen, parken en langs straten ziet staan en aangeplant zijn.

Er zijn 1001 wetenswaardigheden over de orginele struik te melden, folkloristisch, cultuuthistorisch als medicinaal en zelfs culinair maar daar bestaan volop websites en info op andere blogs over dus dat ga ik niet allemaal na-papagaaien (zie de links onderaan het bericht).

Ik wil me beperken tot een paar anecdotes uit eigen ervaring van vroeger:

Op mijn Zeeuwse geboorte eiland stonden er in de 60iger en 70er jaren nog wel flink wat exmparen lans akkers, weilanden en dijken maar dat waren dan exemplaren die voor "het mooie" waren gespaard.

E.e.a. wil ik wel vertellen:

Vroeger werden er stukken land, vooral daar waar vee (v.n.l. Koeien graasden) gebruikt als natuurlijk ascheiding. Door de fikse doorns en hun dichte groeisrtructuur zijn ze voor grotere dieren en ook mensen zeer odoordringbaar als ze naast en tegen elkaar aan staan en in vroegere eeuwen werden de takken wel eens aan elkaar gevlochten.Twee decennia geleden hadden ze haast onbewust ook een militaire functie. Het zijn dan een soort houtwallen en Romeinse velheren klaagden er toen al over (ik meen dat Plinius er al over schreef maar dat moet ik nog een nazoeken).

Omdat de struik zijn praktische nut heeft verloren sinds het midden van de vorige eeuw wordt ie ook amper meer aangeplant. Na WOII was er veel prikkeldraad overgebleven en werden percelen land (weilanden en akkers) steeds meer daarmee van elkaar afgescheiden. En in diezelfde decennia (50 en 60ies) werden er ook steeds meer landbouwgebieden verkaveld om de drassigheid en de afwatering te verbeteren en grotere akkers te creeern die i.p.v. met paarden met grote landbouwmachines bewerkt konden worden en daarvoor werden er smalle sloten gegraven die ook als afscheiding gingen functioneren.

Ook zijn er in de 2e helft van de vorige eeuw veel Meidoorns slachtoffer geworden van de plantenziekte Perenvuur. Soms werden hele struiken gewoon levens verbrand. Efficienter dan te handen openhalen aan de scherpe doorns maar wel laf vind ik.Volgens sommigen is die ziekte meer een mythe en hetze (zie 1 van de links hieronder).

Er bestaan nog wel gebieden waar je veel Meidoorns in het wild kunt tegenkomen en die dan zeer landschapsbepalend zijn, dergelijke landschappen worden Heggen- of Coulissenlandschap genoemd. Voorbeelden daarvan zijn het Zeeuwse Walcheren en het zuidelijk deel van het eveneens Zeeuwse Zuid Beveland rondom het dorp Nisse dat ook wel de zak van Zuid Beveland wordt genoemd. Ook in Zuid Limburg, langs de grote rivieren en de IJsel en Twente enzo kan je dergelijke landschappen met Meidoorns nog wel bewonderen en niet te vergeten in Vlaanderen en Normandie en Bretagne in Frankrijk en de meer ongerepte lagere streken in Engeland.

Lees meer op:

www.annetanne.be/kruidenklets/uit-de-kruidenmand/kruiden-k-z/crataegus-meidoorn

www.annetanne.be/kruidenklets/2008/03/21/mythe-meidoorn-perenvuur

www.stemderbomen.nl/pages/artikelen/art_meidoorn.htm

http://home.wanadoo.nl/~jvanelswijk/bomen/meidoorn.html

Eenstijlige Meidoorn = Crataegus Monogyna
Tweestijlige Meidoorn = Crataegus Laevigata

En tot slot: Meidoorn wordt in botanische zin tot de Rozen familie gerekend. Als je goed naar de bloemetjes kijkt is dart ook wel begrijpbaar, niet zo groot en sensationeel als gekweekte Rozen maar toch ...

CORRECTIE !

(VOGELKERS I.P.V. SIERAPPEL)

Op vrijdag 25 april plaatste ik een foto van een aantal kleine wit bloeiende boompjes aan de Pastoor de Kroonstraat. Je zag die heel een poosje geleden op heel veel pleinen en straten staan, ook hier op het Sint Luciaplein hier vlakbij.

Ik beweerde toen dat het vast sier-appel boompjes waren (iemand beweerde dat en ik geloofde het uiteraard). Ik begin nu n.a.v. een natuurdocumentaire over autochtone Europese bomen en struiken op de Duitse TV te geloven dat het de Gewone Vogelkers is.

Zie:
http://wilde-planten.nl/gewone%20vogelkers.htm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gewone_vogelkers
http://www.bomengids.nl/soorten/Vogelkers__Prunus_Padus__European_birdcherry.html http://www.neerlandstuin.nl/bomen/prunuspadus.html

Gewone Vogelkers = Prunus Padus.

NOORSE ESDOORN BLADEREN


Bij het maken van de foto van de bloemtrossen van de Keizersboom (een paar berichten terug) moest ik de camera nogal omhoog richten omdat de bloemen ruim 2 meter en meer hoog hangen).

Daarom zie je onderaan op de foto ook de bovenkant van een kruin van een grote boom die zo'n 20 meter verderop staat.

Best een grote boom die op het grasveld van datzelfde Emmaplein staat, op de hoek met de Halvemaanstraat (de straat langs het Brabants Dagblad kantoren).

Opvallend vond ik de donkerbruine kleur van de bladeren terwijl het toch geen restanten van herfstbladeren of van een Bruine Beuk zijn, dat zag ik meteen, want daarvoor zien ze er veel te fris / haast glimmend uit.

Toen deze closeup foto van de bladeren gemaakt en bij thuiskomst eens nagezocht, het is een Noorse Esdoorn en de Latijns-wetenschappelijk naam duidt al op het feit dat de bladeren op die van Platanen lijkken maar dat kan je van Platanen en Esdoorns onderling allebei zeggen. De bladeren van die twee boomfamilies lijken erg op elkaar maar dat kan je ook zeggen van Hazelaar en Elsen bomen.

Noorse Esdoorn = Acer Platanoides

KEIZERSBOOM BLOEMKELKJE

(Deel 6)


Die ene meest bloeiende Keizersboom waarin ik het in het vorige bericht had is zo'n beetje al over het hoogtepunt van zijn bloei heen want er liggen al veel losse bloemkelkjes op het grasveld.

Zoals op de vorige foto al te zien was hangen de bloemen in trossen maar de bloemkelkjes vallen er aprt 1 voor 1 uit, waarvan je er op deze foto twee kunt zien liggen.

Linksonder ligt er een wat verdekt tussen het gras maar waarop je toch wel aardig de lila buitenkant van de bloemkelk kunt zien. De lippen (zoals dat heet in vaktermen) zijn aan de binnenkant wit en binnenin zij ze geel. Stamper en meeldraden zag ik niet dus dat zal wel duiden op het feit dat ze bevrucht zijn.

Qua vorm en grootte (ongeveer 4 a 5 centimeter) lijken de afzonderlijke bloemen sprekend op die van Vingerhoedskruid, maar die groeien aan een aar (de stengel) en deze dus in een tros.

KEIZERSBOOM BLOEMTROSSEN

(Intussen al deel 5)


Voordat An en ik in de komende dagen losbarsten met onze foto's van de afgelopen prachtig zonnige pinksterdagen hierbij 2 berichtjes tussendoor met foto's van vanmiddag.

Reeds op 29 en 30 maart heb ik het met 4 berichten gehad over de twee Keizersbomen op het Emmaplein in 's-Hertogenbosch.

Toen was ie nog kaal maar had nog wel vruchtdozen van vorig jaar.

Ik heb toen al geschreven over de exeptionele bladeren en bloemen en die laatste kan ik nu ook tonen want de bomen zijn intussen, al sinds een kleine week in bloei.

Er staan er twee, de een vrij dicht langs de parallelweg / fietspad en de andere midden op het grasveld. Het exemplaar het dichtst bij de wegen vormt al bladeren maar die zijn nog klein en daar hangen dus ook nog vruchtdozen in. En langzaamaan begint die ook te bloeien.

Het exemplaar midden op het grasveld staat zeer uitbundig te bloeien met roze / lila bloemtrossen. Je ziet de boom al vanaf 100en meters te staan (als je er oog voor hebt).

Ik ga niet alle weetjes over de boom die ik in eerdere berichten meldde herhalen, behalve dan het feit dat ie van origine uit China komt en dat een andere naam Anna-Paulownaboom is.