BESJES WILDE WINGERD
Ten eerste iedereen bedankt voor de reacties op de oproep over de Wingerd soorten.
Kort samengevat:
- in mijn tuin: Vijfbladige Wingerd
- in mijn tuin: Vijfbladige Wingerd
- in Schagen: Wilde Wingerd
In een van de laatste reacties attendeerde iemand me op de grote Wilde Wingerd tegen de muren van een grote oude fabriek aan de Parallelweg. En daar ben ik meteen wezen kijken. Ze zijn daar gigantisch groot en de takken ook erg dik, wat je op deze foto ook kunt zien.
Maar de eigenlijke aanleiding voor deze foto waren de blauwe besjes. Ik had die nog nooit eerder gezien, zelfs niet in boeken. Wellicht moet de struik eerst behoorlijk oud worden voordat die besjes (eigenlijk dus een soort druifjes) er aan komen.
Maar de eigenlijke aanleiding voor deze foto waren de blauwe besjes. Ik had die nog nooit eerder gezien, zelfs niet in boeken. Wellicht moet de struik eerst behoorlijk oud worden voordat die besjes (eigenlijk dus een soort druifjes) er aan komen.
7 opmerkingen:
Over die blauwe besjes: die zijn toch wel heel algemeen. Aan de gevel van mijn vorige huis had ik ze ook al snel nadat ik die plant daar zelf geplant had. Al na zo'n 3 jaar kwamen er besjes. Bij druiven gaat het ook zo na ongeveer zo'n periode. Bijna nog opvallender aan die Wingerd vond ik altijd zijn bloesem. Ik had elke lente gedurende een week ofzo een heel tapijt van bloesemmeel (pollen?) op mijn straatje achter liggen. Het regende er de hele dag geel stuifmeel en lekker buitenzitten was er dan even niet echt bij. Het mooiste aan de Wingerd vond ik eigenlijk de zuignapjes, net handjes, en de luchtwortels. Samen met de bloesem, de herfstkleuren en de besjes een aangename plant! Alleen zijn tomeloze groeikracht kan op een gegeven moment tegen gaan staan. Onstuitbaar groeit hij over alles heen!
Over onstuitbaar gesproken...wij hebben hier een groenblijvende versie tegen de gevel gehad (ik neem aan dat dat dan ook een wingerd was). Het was een erfenis van de buren eigenlijk, maar dat vonden wij niet erg. Onze wijk was nog niet zo heel groen toen, met name vanaf het blok waar wij wonen. Hij had z'n best gedaan tot aan de dakgoot en was prachtig ; de hele voorgevel was bijna bedekt. Tot er ineens een brief van de woningbouw kwam...
Of we hem weg wilden halen omdat het schadelijk voor de voegen was.
En dat na jaren en jaren een mooie groene gevel ! We kijken dus nu weer tegen een kale muur aan helaas. Ik vond ook altijd die zuignapjes/handjes zo leuk, vooral als ze op het raam zaten.
In mijn vorige reactie vermeldde ik, dat de naam Parthenocissus quinquefolia "engelmanii" zou zijn, maar ik vond het eigenlijk zo vreemd dat deze wilde wingerd een varieteit van quinquefolia (5 bladen) zou zijn omdat hij geen vijf-tallig blad heeft. Ik zie nu in ´Heesters´ van Wim Oudshoorn dat hij Parthenocissus tricuspidata "veitchii" genoemd wordt (tri zal slaan op de 3-talligheid van het blad bij de gewone tricuspidata, die eironde bladen heeft, want "veitchii" is een cultivar, dus het slaat niet op de 3-lobbigheid van deze).
Groetjes, Aike
Hoi J.,
Ik beweerde ook niet dat de besjes van de Wilde Wingerd zeldzaam zijn, alleen dat IK ze voor de eerste keer zag, wat op zich niks zegt. Dat in combinatie met het feit dat het een enorm exemplaar is deed me het vermoeden uitspreken dat het wellicht te maken had met de ouderdom van de plant en dat was op verkapte manier bedoeld als vraag. En daar gaf jij al snel antwoord op, heel mooi dus !
Dat jij em in je vroegere tuin had kan ik me toch niet meer herinneren, zeker dat bloeien niet, en ik heb daar toch menig uurtje in niuwsgierigheid rondgestruind. Niet dat ik je niet geloof hoor.
Anton
Hoi Aike,
Die laatste bijzin van je reactie, dat deel tussen haakjes kan ik niet volgen. Maar misschien lees ik het verkeerd ? Slaat dat TRI nu wel of niet op de 3-lobbigeheid ?
Anton
Hallo allemaal,
Een aantal van jullie schreven over de woekerdrift van die Wilde Wingerd, en ik kan bevestigen dat mijn vijflobbige er ook wat van kan. Hoewel ie bekend staat als klimplant is het evenzeer een kruipplant, die pas ergens tegenaan klimt als ie een object tegenkomt; schtiing, muur of boomstam. Hij heeft als een paar pogingen gedaan om in mijn perenboom te klimmen (wat ik niet toeliet) en intussen is ie als on de top van een in de tuin van de buren geplantte kerstboom die vlak langs de schutting staat. Wel een grappig gezicht, en kerstboom met rode "franje" boven in. Aangezien mijn perenboom er vlak voor staat laat het zich vrijwel niet fotograferen.
Met dat kruipen gaat ie dwars door alle planten heen, zelfs de brandnetels leggen het tegen em af. Hij is ook al meerdere keren onder een kier van de schuurdeur door gekropen en momenteel doet ie een aanval op de achtergevel, dus als ik em z'n gang laat gaan heb ik straks ook van die grijp- zuignapjes op mijn keukenraam :)
Anton
Hoi An,
Veel klimplanten zijn erg sierlijk. Maar je hebt vriendelijke soorten en meer agressieve. Voorbeelden van de meer vriendelijke zijn de Passiebloem (al is die tegenwoordig zou veel voorkomend dat ik het zelf een beetje een cliche plant ben gaan vinden) en de Paarseregen (die overigens in wit, rood en blauw bestaat). De agressieve zijn o.a. die Wingerd maar ook de gewone Klimop. Die 2 "categorien" onderscheiden zich door de manier van hechting. De vriendelijke hebben alleen ranken die zich hechten aan pergola's enzo. De meer agressieve hebben een soort zuignapjes, en ik kan me voorstellen dat woningbouwverenigingen daar niet zo happig op zijn. Maar dat ze voegen aantasten lijkt me toch wat overdreven, althans bij modern metselwerk zoals bij jouw huis. Bij oude muren, zoals de van de kades hier, weer wel. Daar groeien hier allerlei rotsachtige plantjes op die de voegen aantasten en toch staat de gemeente dat wonderwel toe. Waar woningbouwverenigingen eerder bang voor zijn, denk ik, is aantasting van kozijnen en dakbedekkingen maar bovenal dakgoten. Dat was nog niet zo lang geleden bij het dak van de schuur het geval t.g.v. klimop.
Anton
Een reactie posten