dinsdag 15 april 2008


HEBRIDEANS / ST. KILDANS

SCHAPENRAS


Je ziet het goed ! Ze hebben 4 hoorns !

Een foto van An uit Schagen afgelopen zondag 13 april gemaakt langs de dijk aan het Kanaal Schagen-Kolhorn. Langs de dijk loopt een fietspad en de beesten keken zelfs even braaf over hun schouder om te poseren :)

Het zijn langharige schapen hoewel ze bij mijn weten niet daarom gefokt worden in Nederland.

Het vlees schijnt heel bijzonder te smaken maar dat interesseert me als niet-vlees-eter (iets anders dan vegetarier) niet zo. Of ze in Nederland ook geschoren worden vanwege de wol weet ik niet. Ik las wel ergens dat dat in Schotland wel gedaan wordt en dat de wolopbrengst maar zeer gering is maar wel zeer gewild voor het maken van zeer stevige kleding.

Ze zien er erg robuust uit en zo op het eerste oog lijken ze ook best groot, maar ze schijnen juist kleiner te zijn dan de normale schapen die we kennen.

Ze zijn van origine afkomstig van de bij Schotland gelegen eilandengroep de Hebriden, vandaar ook de namen van het ras. Ze komen ook wel in Schotland voor en er bestaan allerlei verhalen over hun oorsprong: (het is zowieso het oudste schapenras uit Groot Brittannie) misschien zijn ze wel meegebracht door de Noormannen / Vikingenstammen in zeer vroege tijden.

Qua groei en vorm van hun hoorns hebben ze iets weg van geiten terwijl hun leefwijze weer wel wat lijkt op dat van Herten: dat ze graag grotere gebieden hebben waar ze doorheen zwerven i.p.v. zo maar een weitje.

Hoe lang het ras al voorkomt in Nederland weet ik niet, wel dat ze het hele jaar buiten kunnen blijven en dat ze bij het lammeren werpen geen hulp nodig hebben i.t.t. vrijwel alle andere (en soms toch ook sterke) schapenrassen.

Ze worden in Nederland nog niet veel gehouden, sommige boeren hebben ze maar er wordt vooral veel mee geexperimenteerd qua landschapsbeheer en dat o.a. in samenwerking met natuurbeheerorganisaties en dan vooral door Staatsbosbeheer en dat met name vanwege het feit dat ze niet alleen maar gras eten maar ook hele stugge planten eten, zelfs boomschors, Braam, Brandnetels en Distels en noem maar op. Ze schijnen zelfs bestand te zijn tegen Sint Jacobskruiskruid waar bijv. Paarden, Ponies en Koeien aan dood kunnen gaan (daar schreef ik vorig jaar al over, zie http://wildetuinen.blogspot.com/2007/07/hetze-tegen-inheemse-plant-de-laatste.html

Hoe het nu precies zit met het aantal hoorns is me nog niet duidelijk al heb ik wel begrepen heb dat het niks te maken heeft met het geslacht (rammen of ooien) en dat er ook exemplaren zijn die maar 2 hoorns hebben maar zelfs exemplaren met 5 of zelfs 6 hoorns schijnen voor te komen. Hier vlakbij 's-Hertogenbosch, iets westelijk, bij het dorp Sprang-Cappelle is een boerderij die met het ras onderzoek doet in samenwerking met de Provincie Noord-Brabant en Staatsbosbeheer. Zie http://debontehoeve.nl/Schapen.html

Ook op de volgende webpagina is uitgebreidere info te vinden:
www.hei-heg-hoogeind.dse.nl/Leden%20aan%20het%20woord/peter%20v%20rijsingen/hebrideanschapen.htm

Of als onderdeel van een site gespecialiseerd in Schapenrassen: www.schapenpark.nl/7.html

Of er daar in de buurt van Schagen ook sprake is van een experiment i.s.m. een natuurorganisatie weet ik niet, misschien iets om nog eens uit te zoeken ?

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik ben er nog niet achter of deze er staan omdat het een experiment is.
Over de grootte kan ik zeggen dat ze groter lijken dan gewone schapen, maar dat valt mee. Ik denk dat hun lijf ongeveer even groot was, zeker niet groter. Ze 'ogen' groter omdat ze behoorlijk hoger op hun poten staan en ik denk ook door de imposante hoorns...