OUWE KNOTWILG DEEL 1
Een foto van An van vorige zondag, gemaakt net buiten de stad Schagen in Noord-Holland.
Ik vind dergelijke "gedegenereerde" Knotwilgen altijd erg mooi maar eigenlijk is het triest want zo'n boom als deze wekt de indruk dat er niet naar omgekeken wordt, dat ie niet (of niet vaak genoeg) geknot wordt wat ik afleid uit de vrij dikke takken.
Sinds het hout amper meer gebruikt wordt voor waterwerken en als brandhout (vroeger gebruikten bakkers in Zeeland het voor hun ovens) zijn knotwilgen in ons land veelal verwaarloosd geraakt en als de takken niet meer gesnoeid worden worden ze topzwaar en scheurt de stam open. Daar heb ik in de loop der decennia overal in den lande voorbeelden van gezien.
In de laatste jaren nemen allerlei natuurorganisaties de draad weer op door ze in het voorjaar weer te gaan knotten en hiervoor worden zelfs vaak publieke dagen georganiseerd waarbij vrijwilligers mogen helpen. Ik denk dat dat alleen gedaan wordt op plekken waar veel van die bomen staan en waar die organisaties de eigenaar zijn. Of de Knotwilg op de foto op zo'n plek staat en er meerdere staan weet ik niet.
Het traditionele seizoen voor knotten is november tot begin maart en het exemplaar op de foto is dus dit jaar nog niet geknot maar het kan zijn dat er een jaar overgeslagen wordt want ze hoeven niet ieder jaar geknot te worden als er geen behoefte is aan het hout.
Ik las net ergens dat het hout tegenwoordig wel gebruikt wordt als biomassa voor het opwekken van energie.
2 opmerkingen:
De foto is gemaakt langs een fiets/voetpad, wat zeker anderhalve kilometer lang is, zo niet langer. Om de tien meter staat zo'n knotwilg, over de hele lengte van het fiets/voetpad. Dit was de enige boom die in deze staat was in de hele rij, daarom viel hij ook zo op. Ze waren allemaal niet geknot. In de wijk waar wij zelf wonen staan er ook heel veel, langs de buitenkant van de wijk. Hiervan weet ik wel dat ze regelmatig geknot worden (of dat nou jaarlijks is of om het jaar dat weet ik eigenlijk niet, ik denk haast jaarlijks).
Zoals je al zegt Anton, op zich ziet het er mooi uit, en zeker toen wij er fietsen en het zonnetje erop scheen, maar eigenlijk is het zonde...
Ha daar is ie eindelijk, 's Neerlands pracht en praal, de knotwilg! Mijn lievelingsboom en een cultureel fenomeen op zich. De norm voor knotten is eens in de 3 a 4 jaar is mij altijd gezegd. Maar zo oud zijn deze takken nog niet. Het openscheuren van de boom is ook prachtig - niets triests aan. Hier in de Gement staan ze al zo'n 120 jaar met verpulpte kernen en gekromde basten waarin bekermossen, varens, wilde rozen en vlier groeien, waar koolmezen en eenden hun nesten in bouwen en kinderen hun kasteel. Sommigen hebben zelfs tunnels gevormd waar je doorheen kunt lopen.
Het knotten in de winter, weet ik uit ervaring is ook erg leuk. Met ijs in de sloten, een lage zon die verblindt, veel gepalaver en geflirt onderling en een campinggas vuurtje op de dijk waarop de snert op temperatuur gebracht wordt.
Ik denk dat dit de boom is waar alle emigranten verschrikkelijk veel heimwee naar hebben. Althans, voor mij zou dat gelden.
Een reactie posten