donderdag 26 juni 2008


HAZENPOOTJE


Vandaag het vervolg van andere planten die ik vond op het eerder genoemde dijkje.

Hier als eerste het Hazenpootje, ook een plantje dat ik nooit eerder gezien had.

De bloemetjes doen me heel erg denken aan Wilgenkatjes en ze zijn ook precies net zo groot.

Maar het zijn vrij kleine plantjes die met groepjes bij elkaar staan en ik zat er met min camera vlak bovenop dus vandaar dat er weer weinig scherptediepte is.

Het plantje is iets van hooguit 20 centimeter hoog en de blaadjes zijn op de foto niet te zien maar die blaadjes zijn ook zeer klein en haast onbeduidend.

Er staan best veel groepjes van dit plantje op die dijk en wat me o.a. opviel is dat sommige groepjes een grijsblauwe zeem over de bloempjes hebben en andere een grijsrode zweem.

Ook zag ik dat er ook meer solitiare plantjes staan die water hoger zijn (30 a 40 centimeter) en slechts 1 rechtopstaande stengel hebben met bijna felrode kleine blaadjes, haast alsof het een herfstkleur is.

Ik houd het er op dat die kleur- en vormverschillen em zitten in de grondsamenstelling en van dit plantje maar ook van de planten die nog komen vanavond en ook de Wouw van gisteren lees ik dat ze van een zandige maar tevens kalkrijke grond houden.

Nu dacht ik dat zowat heel 's-Hertogenbosch buiten het centrum met in de regio opgegraven zand was opgespoten en dat daar ook de dijken van waren gebouwd en zand waar kalk inzit associeer ik met zand van het strand (want daar zit kalk in vanwege de totaal versleten schelpen). Een ander verschil tussen rivierzand en zeezand is de grofkorrelig danwel fijkorreligheid ervan. Kortom: weet iemand van waar het zand komt waarmee de dijkjes van het Halvezolenlijntje zijn gebouwd eind 19e eeuw ?

Hazenpootje = Trifolium Arvense.
Qua familie behoort ie tot de Vlinderbloemigen en dat verbaast me nogal want van dergelijke planten / bloemen ben ik een heel andere vorm gewend.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Alle grond rond Den Bosch is zeer kalkrijk. Het 1000den jaren oude grondwater afkomstig van de Peel en de Kempen stuit hier tegen de rivierkleilagen van de Maas aan en welt hier zodoende op. Vandaar het veelvuldig voorkomen van al die Waterviolier, Blauwe knoop en noem heel die schare kalkminnende planten maar op. In de sloten kun je het hier ook goed zien. Er lijkt vaak een laagje op te liggen dat er uit ziet als Blauwalg - ook in de winter. Maar dat is gewoon een minerale kalklaag die aan het oppervlak drijft. Het verschil is dat als je er met een stokje doorheen gaat dat het spoor bij Blauwalg dan direct dichttrekt en bij kalk open blijft staan. In elk geval is alle zand uit deze regio sinds de laatste ijstijd met kalk gevoed en derhalve kalkhoudend.

groet JL

Anoniem zei

Hoi JL,

Hartelijk dank voor je uitleg. Dit verklaart veel en toont ook weer aan dat er meer bij komt kijken bij dat "plantjes kijken en fotograferen" en eigenlijk wordt het pas interessant als je ook de grotere context kent en zo het waarom en waar kunt achterhalen.

Al roept het antwoord op een vraag bij mij vaak de volgende vraag op:

Waarom komt de kalk uit het grondwater uit de Peel en de Kempem dan weer vandaag ?

Al weet ik bijvoorbeeld weer wel dat de mergel in Zuid Limburg kommt uit zeer ouwe tijden dat het daar een zee was en de schelpenresten daar debet zijn aan de kalk.

Anoniem zei

Ook het hazenpootje is een plant die hier in mijn streek (Zuiderkempen, prov. Antwerpen) behoorlijk algemeen voorkomt.
De vorm van de bloemen is echt niet zo ongewoon voor een vlinderbloemige... Het is een Trifolium, een klaversoort dus, en nauw verwant met witte klaver (T. repens), rode klaver (T. pratense), kleine klaver (T. dubium)... dus allemaal planten waarvan de (kleine) bloemetjes in bolletjes bij elkaar staan.
Ook het typische uit drie deelblaadjes bestaande blad (Tri-folium) herken je hier.

Wat de ondergrond in de Kempen betreft... alvast in Belgiƫ is de Kempen a.h.w in twee gedeeld: een groot deel in het westen (zeg maar de Antwerpse Kempen en een smal stukje in Limburg) behoort tot het Scheldebekken, terwijl het Oostelijke deel afwatert naar het Maasbekken.
Toch is de ondergrond ook in het oostelijk deel eerder kalkarm.
Een uitzondering daarop vormen echter bijvoorbeeld de vloeiweides (wateringen)in het noorden van Lommel/Neerpelt. Daar is een paar honderd jaar geleden een irrigatie-systeem aangelegd, waardoor de bodem kon bevloeid worden door het water uit het kanaal Bocholt-Herentals. Dat kanaal vormt in feite een verbinding tussen Maas en Schelde, en vermits de Maas hoger ligt, vloeit het meer kalkrijke water van de Maas door het kanaal.

In die vloeiweiden vind je dus een voor de Kempen eerder ongewone, want kalkminnende, flora.