FLUITENKRUID
Een aantal berichten terug, bij de foto van het bloeiende Groot Hoefblad bij het ouwe Kruithuis schreef ik dat daar van die plant nog geen bladeren te zien waren, maar dat de bloemen opkwamen in een zee van jonge Fluitenkruid bladeren. Zie dus de foto hierboven, van vrijdag 14 maart.
Het is een zeer veel voorkomende plant in Nederland, vooral in bermen en oevers langs waterwegen, maar ook op dijken en noem maar op. En als ie ergens groeit is dat ook altijd massaal (dat is op bijgaande foto ook te zien). Losse, enkele planten zie je nooit (of zelden).
Bij het ouwe Kruithuis staat ie in de drooggevallen vroegere gracht, want de plant houd van vochtige plekken en groeit liefst ook op plaatsen waar ook gras groeit.
De naam ontleent ie aan het feit dat je van de holle stengel een fluitje kan maken.
De vooroorlogse onderwijzer, schrijver en natuurbeschermer Jac. P. Thijsse noemde de plant Hollands Kant. In Friesland wordt de plant ook wel Pinksterbloem genoemd, uiteraard niet te verwarren met de echte Pinksterbloem.
Leken zien de plant vanwege het geveerde blad wel eens voor een varen aan maar het is gewoon een zaadplant uit de familie van de Schermbloemigen. Hij krijgt een scherm van witte bloemen die vanaf april t/m mei bloeien.
De latijns-wetenschappelijke naam is Anthriscus Sylvestris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten