BIJVOET
Laat ik er vandaag maar alle foto's die ik op zondag 15 mei in het Westerpark in 's-Hertogenbosch gemaakt heb doorheen jagen. Heel veel planten bloeien nu en zijn op hun top.
En ik heb ook hopen foto's van mezelf en van nicht An. Diverse foto's van Vogels uit Noord Holland en foto's van mij van allerlei Distelsoorten en een aantal bijzonder plantjes gevonden langs de haven.
Ik begin dus met foto's van planten uit dat Westerpark die niet echt bijzonder zijn en sommigen heb ik het wel eens eerder over gehad en toon ik nu in andere hoedanigheid of stadium, maar alle plantensoorten had ik wel eens eerder gezien, niet persee hier maar toch weer leuk om ze in goede doen te zien.
De meest ordinaire is deze; Bijvoet die zowat vrijwel overal groeit en intussen ook in bloei is of aan het gaan is, het exemplaar op de foto is nog niet echt in bloei en de bloemen stellen ook weinig voor want die zijn net als de rest van de plant grijs-blauwachtige groen. De exemplaren op deze foto zijn ongeveer een halve meter hoog maar ze kunnen veel hoger worden.
Ik moet opbiechten dat ik het een foeilelijke plant vind en dat ik em al heel lang ken en me er nooit toe geroepen heb gevoeld om uit te zoeken hoe de plant heette. Dat weet ik pas sinds een paar dagen, raar heh ?
Je ziet em werkelijk overal, echt wat mensen onkruid noemen, niet zozeer in tuinen maar wel op ruigte terreinen en parken waar weinig aan onkruid gedaan wordt.
Waarom heet deze plant in gotsnaam Bijvoet ?
Iemand die dat weet ?
In het Duits heet ie ook Beifuss. In het Engels heeft ie diverse namen zoals Mugwort, Common Wormwood, Felon Herb en Sailors Tobacco.
In Latijns-wetenschappelijk benaming: Artemisia Vulgaris.
5 opmerkingen:
Ik weet nog van vroeger toen we nog dieren aan de Mayweg hadden dat de zwijntjes helemaal dol op Bijvoet waren. Op de eerste de beste hit via google kom ik zojuist op www.natuurlijkerwijs.com/bijvoet.htm en daar staat geschreven : "Bijvoet wordt van oudsher gebruikt om vermoeide reizigers te laten opknappen en hen tegen boze geesten en wilde dieren te beschermen. Romeinse soldaten legde het in hun sandalen tegen pijnlijke voeten, vandaar de naam 'bij'-voet. In 1656 schreef William Coles: "Als een infanterist het 's ochtends in zijn schoenen legt, kan hij voor de middag 40 mijlen afleggen zonder vermoeid te worden."" Er staat nog wel meer op die pagina: "Zoek tijdens een lange, vermoeiende wandeling naar bijvoet. Kauw op enkele bladeren of bloemtoppen en uw vermoeidheid zal afnemen, doordat de bittere aromatische stoffen uw geest en blik verhelderen."
Ik ga het eens proberen.... altijd al op zoek geweest naar geestverhelderende middelen maar die bleken in de praktijd altijd geestverduisterend.
groet JL
De verklaring die Teun van Herpen op 'Natuurlijkerwijs.com' geeft, is inderdaad de volksetymologische verklaring.
Maar waarschijnlijk komt bijvoet in werkelijkheid uit het oud-germaanse werkwoord 'bautan' (> bibot > biboz), dat 'stoten' betekent, omdat men er de kracht aan toe schreef de geesten af te weren.
Het antieke geloof was echter inderdaad (Plinius schreef dat al) dat men op reis niet vermoeid werd, wanneer men de artemisia aan het been bond, of in de schoen stopte, en dat leidde tot de vervorming bij-voet.
(Uit het Nederlands etymologisch woordenboek)
Ik herinnerde me plots ook dat ik een etymologisch woordenboek heb en niet zomaar een korte pocketeditie ofzo maar de dikke pil, een gebonden boekwerk van uiteverij Brill uit Leiden van Jan de Vries. Niet geheel door hem voltooid (het was 1 van zijn levenswerken) want in 1964 was ie al op 74jarige leeftijd overleden. Door anderen voltooid dus. Zijn andere, eerdere levenswerk was de Nederlandse vertaling van het 13e eeuwse IJslandse epos de Edda, 1 van de werken die uitgebreid de Noorse mythologie beschrijft.
Wat ik vergat te vermelden is dat in mijn "Nederlands Etymologisch Woordenboek" hetzelfde staat als wat AnneTanne citeert. Op een aantal andere formuleringen na dan, dus wie weet uit een latere editie. De mijne is in deze vorm de allereerste editie weet ik nog toen ik em in 1977 kocht / kreeg.
Oh ja, nog iets: een paar dagen geleden heb ik wat blaadjes van Bijvoet geplukt en er op gekauwd, te kort om er enige werking van te ondervinden want ik heb het na ruim een minuut uitgespuugd, want ik vond het vies smaken, njah, niet zozeer vies maar zeker ook niet aangenaam smakend.
Een reactie posten